Annie Ernaux (czyt. Ani Erno) dostała nobla za: “za odwagę i chirurgiczną precyzję, z jaką odkrywa korzenie wyobcowania oraz społecznych ograniczeń, jakim podlega jednostkowa pamięć” (“for the courage and clinical acuity with which she uncovers the roots, estrangements and collective restraints of personal memory”). Pisze oszczędnym stylem autobiograficznym. W Polsce wydano: “Bliscy”, “Miejsce” oraz “Lata”. Nie wydano jeszcze “L'événement” (“Happening” - po polsku “Zdarzenie”).
"Bliscy" to zbiór trzech opowiadań: 1 Miejsce, 2 Pewna kobieta oraz 3 Druga córka.
Jak był cel napisania tych trzech mikropowieści? Czy za to dostała Nobla za powieść o aborcji? Czy autorka gardziła swoimi rodzicami i się ich wstydziła? Czy ten styl pisania to swego rodzaju pisarski instagram i robienie sobie selfie?

Paweł Wielocha - profil na facebooku
https://www.facebook.com/pawel.wielocha.5
tomik wierszy
https://www.facebook.com/PolowaSwiata