صبح منتظر ادامة بازجويي بودم.
که اسامي تعدادي از بچه ها كه بازجويي نرفته بودند را خواندند.
مشغول توضيح نكات بازجويي خودم با محمدرضا و حسين پروانه و… بودم كه پاسدار بند دريچه را باز كرد و گفت:
-محمدرضا لاچين پور سريع بيا بيرون.
محمدرضا كه كمي نگران شده بود، آرام گفت:
-شايد محمد(ح ) (صاحب مغازه در بهبودي) اسم منم داده باشه.
-به او گفتم: اگر اسم تو رو گفته بود كه از منم مي پرسيدند, شايد دوباره باید بروی دادگاه , شايدم ميري عكس بگيري, يادت نره به حسن و بهروز سلام برسان.
چند دقيقه بعد حسين پروانه و رضا فلاح پور را هم صدا كردند.
رضا فلاح پور پنج مهر دستگير شده بود و مي دانستيم اعدام مي شود.
با اين همه خونسرد و پرشور و پركار و پرعاطفه بود.
او هم مثل “حسين “ دادگاه نرفته بود و منتظر دادگاه و بعد اعدام بود.
ساعتي بعد از ناهار بچه هايي كه رفته بودند به تدريج برگشتند.
به دليل اين كه تعداد زيادي از بچه ها با پاهاي ورم كرده وارد شدند، تصميم گرفتيم برنامه ترنابازي شب را با تنوع بيشتري اجرا كنيم....