Allah’a kullukta derinleşmiş, hak dostlarının
ortak yanları, onların hayatlarında hicret ve
gurbetin baskın olmasıdır. Hicret eden kimse
bu sayede Allah’ın (celle celâluhu) yeryüzündeki
farklı tecellilerine şahit olmakta ve imanı ziyadeleşmektedir.
Ahmed Bedevî’nin hayatında
da hicretin önemli bir yeri vardır. Ailesi henüz
o dünyaya gelmeden Hicaz’dan Fas’a hicret etmiştir.
Ahmed Bedevî dünyaya gelince de babasının
görmüş olduğu bir rüyanın tesiriyle
1206 senesinde tekrar Fas’tan ayrılarak aslî vatanlarına
dönmüşlerdir. Bu şanlı ve soylu aile,
Mekke’ye döndüğünde onları Mekke’nin önde
gelenleri karşılamış ve onlara yakın alaka göstermişlerdir.
Hatta onların geldiğini haber alan
Medineliler de bu kutlu aile ile görüşüp tanışmak
için Mekke’ye akın etmişlerdir.
Ahmed Bedevî bir başka yolculuğunu kardeşi
ile birlikte 1227 senesinde Irak’a yapmıştır.
Onun bu ziyaretinde de kendisinin görmüş olduğu
bir rüyanın tesiri olduğu ifade edilmiştir.
Bu yolculuklarında önce Bağdat’a uğramışlar,
burada Hallac-ı Mansur, Ahmed Rufai, Abdülkadir
Geylani gibi büyük zatların kabirlerini, ayrıca
Irak’ta Numaniyye, Vâsıt ve Kazimiyye gibi
şehirleri ziyaret etmişlerdir. Ahmed Bedevî Hazretlerinin
11 sene süren bu Irak yolculuğu 1238
senesinde Mekke’ye dönmesiyle son bulmuştur.
Ahmed Bedevî’nin bir başka yolculuğu da
ömrünün sonuna kadar bereketli bir ömür geçireceği
Mısır’a olmuştur. Rüyasında üç defa
kendisine Tanta şehrine gidip yerleşmesi emredilmiş
ve orada nice talebeler yetiştireceği
haber verilmiştir. Rüyadaki emre itaat eden
Ahmed Bedevî, 1238 senesinde Tanta’ya yerleşmiştir.
Onun hayatında irşad ve tebliğ faaliyetlerini
yaptığı bir şehir olması cihetiyle Tanta’nın
çok önemli bir yeri vardır.