دربرنامه گذشته به موضوع: نظرپرسی در رفراندم جمهوری اسلامی پرداختیم و گفتیم، که آن رفراندم پوشالی بود.
و اساسا معنایی از کوچکترین آزادی آرا و عقاید و رفراندم را نداشت.
سازمان مجاهدین خلق ایران در سال ۵۸ با دادن قیمت، یعنی زندانی شدن میلشیا و هوادارانش.
و با افشاگری سیاستهای خمینی، به اسلام پناهی‌های دجالانه او وقعی نگذاشته و با شجاعت تمام گفتند:
ما نیازی به این رفراندم نداشتیم.
– اکنون میپردازیم به این موضوع که : انتظارات مرحله‌ای و حداقل مجاهدین خلق ایران در دهه 60 . چه بود و علت وحشت و هراس خمینی دجال، از افزایش محبوبیت مجاهدین خلق ایران، بویژه در میان جوانان از چه چیزی ناشی میشد.
خمینی ضدبشر طی سالهای ۵۸ و ۵۹ در جریان سرکوب مردم گنبد و کردستان نشان داد که از حل بحرانهای اجتماعی درمانده است.
و خیز برداشته بود تا نیروهای مخالف خود را قلع و قمع کند.
سازمان مجاهدین خلق ایران اما با اتخاذ مواضع اصولی این تعارض اجتناب‌ناپذیر را به عقب می‌انداختند.
زیرا در وضعیتی که هنوز ماهیت خمینی برای مردم ایران افشا نشده بود، هر نوع تعارض زودرس به نفع او و به زیان نیرویهای انقلابی بود.
برای شنیدن مواضع مجاهدین خلق ایران ، توجه شما را به قسمتی از سخنان سردار شهید خلق موسی خیابانی در کنفرانس مطبوعاتی سال ۱۳۵۸ با رسانه های آنزمان جلب میکنیم.