قسمت ۴
مانور اميني
در اين گيرودار، سر و كله دكتر علي اميني بر اي ارائة يك آلترناتيو پيدا شد . در ظاهر او بهترين كسي بود كه مي توانست نيروهاي اصلاح طلب را دور خودش جمع كند و درست در نقطه تلاقي خواستهاي ليبرالهاي خارجي و رفرميستهاي داخلي قرار گيرد . در اين شرايط هنوز جنبش توده يي، از رهبري
مشخص و متمركزي برخوردار نبود . اميني چندين اعلاميه داد كه اولينش در مردادماه بود . او گفت:
برنامه هاي رژيم شكست خورده و بحرانهاي موجود را ه حل متعارف ندارد و لذا خواستار استعفاي دولت شد. او پيشنهاد كرد كسي روي كار بيايد كه در ١٥ سال اخير مصدر كارها نبوده است . منظور او، ازچنين كسي، خودش بود . اما شاه اگر می خواست به اميني تن بدهد به مرور قدرت خودش را از دست
مي داد و به همين خاطر، زير بار پذيرش او نرفت . اما ظهور اميني موجب شد كه در داخل جناحهاي حاكميت شكافهايي به وجود آيد و به بيرون سر باز كند . از جمله، نطق هاي بني احمد عليه دولت كه ازتريبون مجلس پخش مي شد، در همين زمان بود . جنبش دوباره اوج مي گيرد. هم چنان كه قبلاً در نطقهاي
شاه ديديم، او روز ١٤ مرداد وعد ة يك انتخابات صددرصد آزاد را براي سال ٥٨ داد . جنبش دوباره اوج مي گيرد. اما توده هاي خروشان گوششان به اين حرفها بدهكار نبود . نه به وعده هاي شاه اعتنايي مي كردند و نه با منطق ملايمت سازگاري نشان مي دادند. آنها خشم و نفرت ديرينه نسبت به ديكتاتوري
منفور سلطنتي را شعله ور میساختند.....
جنبش ضدسلطنتي يك گام به پيش
٥شهريور ٥٧ : شاه با يك عقب نشيني، جمشيد آموزگار را كنار گذاشت و به جاي او جعفر شریف امامي،» رئيس مجلس سنا و رئيس بنياد پهلوي را به نخست وزيري منصوب كرد و دولت او را دولت آشتی خواند. به هنگام معرفي كابينه شريف امامي، شاه، رئوس برنامه هاي دولت را در تعظيم به شعائر « ملي
اسلام، كه در صدر همه چيز قرار مي گيرد … مبارز ة دائمي با فساد … آزادي اجتماعات … آزادي مطبوعات .... تعیین کرد .
.....