Twórczość Emanuele Crialesego jest przesiąknięta mitem wolności. Jego bohaterowie i bohaterki pragną poszerzenia własnych granic bądź ich całkowitego zatarcia. Skazani na niezrozumienie i społeczny ostracyzm zmuszeni są do ucieczki. Czasami jest to ucieczka w świat marzeń, ale zdarzają się przykłady bardziej bezpośrednich „uników rzeczywistości”. W szczególności kobiety i dzieci wystawione są w tej konfiguracji na okrutną przemoc, a przejawy ich – szeroko rozumianej – inności stają się zagrożeniem dla całej społeczności.

Migracje duszy i ciała to jeden z wiodących motywów w twórczości Włocha. Proces tranzycji stanowi ważny składnik tożsamości samego reżysera, a historia Adriany/Andrei z jego ostatniego filmu #Bezmiar (L’ Immensita’) jest w dużej mierze inspirowana jego własnymi doświadczeniami. Choć informacja ta stała się jawna dopiero po ostatnim Festiwalu Filmowym w Wenecji, Crialese był od samego początku kariery skupiony na postaciach, które czują się w swoim otoczeniu inne, nieakceptowane. Na postaciach poszukujących jakiegokolwiek znaczenia w świecie i miejsca, w którym mogłaby się zamanifestować prawda o ich życiu, marzeniach i potrzebach.

👉 Kim są bohaterki i bohaterowie Crialesego? Kogo znajdziemy w jego galerii postaci? 👉 Jakie epoki, czasy i światy poznajemy w twórczości Włocha? Jak Crialese opowiada o emigracji? 👉 Na czym zasadza się wyjątkowość stylu filmowego Włocha i dlaczego blisko mu do „La Strady” Felliniego i „Ziemia drży” Viscontiego? 👉 Co wiemy o włoskich rolach wspaniałej Penelope Cruz? Jakie włoskie filmy z udziałem divy warto znać?

🐭🌻