روز پنجشنبه نهم دی دور هشتم مذاکرات برجامی رژیم بدون حصول نتیجهٔ مشخص متوقف شد و اعلام شد ادامه مذاکرات به‌دلیل تعطیلات سال نو میلادی روز دوشنبه سیزدهم دیماه خواهد بود. از شروع دور هشتم مذاکرات، رسانه‌های رسمی حکومتی به‌نقل از امیر عبداللهیان وزیر خارجه رژیم و باقری کنی رئیس تیم مذاکره‌کننده مدعی شدند که بالاخره طرفهای مذاکره‌کننده غربی تسلیم خواسته‌های نظام شدند و پیش‌نویس پیشنهادی رژیم را به جای پیش‌نویس قبلی در دستور کار قرار دادند. اما واقعیت چه بود؟ گوشه‌هایی از واقعیت در جنگ قدرت میان باندهای حاکم از رسانه‌های باند مغلوب بیرون زد.

در ابتدای دور هشتم مذاکرات وین، رژیم به‌طور گسترده‌یی موشک‌پرانی سپاه را به نمایش گذاشت. سرکرده‌های سپاه هدف را اخطار به دشمن فرضی و اسراییل اعلام کردند. اما روزنامه‌های باند ولی‌فقیه این اقدام نمایشی نظام را نمایش اقتدار برای پشت گرمی تیم مذاکره‌کننده تفسیر کردند.



امیر عبداللهیان وزیر خارجهٔ رژیم هم به تلویزیون حکومتی آمد و فاتحانه اعلام کرد که در مذاکرات وین طرفهای خارجی شروط نظام را پذیرفته‌اند. وی گفت: «سند مشترک و قابل‌قبول روی میز مذاکره‌کننده ما قبول داره که از نظر ما اونها را اسناد یک دسامبر و ۱۵دسامبر می‌خونیم، هم در موضوع هسته‌یی، هم در موضوع تحریم‌ها، دیگه اون سند ژوئن ۲۰۲۰ را ما کنار گذاشتیم به یک سند جدید و مشترکی رسیدیم» (خبرگزاری حکومتی ایران پرس ۶دی ۱۴۰۰).

البته خیلی زود از رسانه‌های حکومتی بیرون زد که واقعیت مسأله چیست؟

روز هشتم دی علی خرم سفیر پیشین رژیم در مقر اروپایی ملل متحد در روزنامه حکومتی آرمان ۸دی۱۴۰۰ نوشت: «دولت رئیسی با این تصور که بتوان متون دور ششم را مطابق سلیقه خود تغییر دهد در نهایت به این نتیجه رسید که چنین امری مقدور نیست و همهٔ اعضای ۱+۵ مقاومت می‌کنند».



یک روز بعد، واقعیت امر صریح‌تر بیرون زد.

روزنامهٔ حکومتی شرق ۹دی از یک فقره عقب‌نشینی دیگر نظام از ادعاهای امیر عبداللهیان خبر داد و به‌نقل از نماینده دولت روسیه در مذاکرات آب پاکی روی ادعاهای رژیم ریخته و نوشت: «در‌حالی‌که طرف ایرانی تأکید دارد بگوید که از بین متن شش دور اول و دو سندی که تیم دولت جدید ارائه کرده یک سند درآمده، میخاییل اولیانوف، نماینده روسیه در مذاکرات هسته‌یی از این ابهام گره‌گشایی کرده است. او گفته روسیه و چین، (نظام) را متقاعد کردند که برخی خواسته‌هایش را کنار بگذارد، از جمله این‌که مذاکرات تنها روی موضوع تحریم‌ها متمرکز باشد، نه مسائل هسته‌ای. در نهایت نیز مذاکر‌ه‌کنندگان پذیرفتند که رایزنیها را بر مبنای پیش‌نویسی که در شش دور مذاکره قبلی به دست آمده بود، آغاز کنند».

به‌رغم این عقب‌نشینیها تلویزیون رژیم در بخشهای مختلف خبری در حال بازپخش ادعاهای باقری کنی در مورد رسیدن به تفاهم و چشم‌انداز مثبت در فضای مذاکرات، طوری القاء می‌کرد که گویا رژیم توانسته فضای مذاکرات را به نفع خود و در جهت خواسته‌هایش تغییر دهد. اما باز هم واقعیت خیلی سریع در دعوای باندهای قدرت بیرون می‌زند.



روزنامه حکومتی آرمان در روز نهم دیماه، به‌نقل از علی بیگدلی کارشناس باند مغلوب بر ضرورت فوری عقب‌نشینی از ادعاها و خواسته‌ها در وین تأکید کرد و نوشت: «ما از سه جهت فضای بین‌المللی، منطقه‌یی و داخلی تحت فشار هستیم». این کارشناس حکومتی در ادامه تهدید قیام و انفجار خشم مردم در اثر سختی معیشت و زندگی را به نظام گوشزد کرد و افزود: «شرایط بسیار ناگواری در فضای اقتصادی ما حاکم است؛ هر روز با تنگی معیشت مردم و نارضایتی‌هایی مواجه هستیم که تداوم این شرایط برای نظام مفید نخواهد بود».

یک کارشناس حکومتی دیگر از باند مغلوب، در رسانه حکومتی دنیای اقتصاد ۹دی، تنگنای عرصه جهانی علیه رژیم را به نظام گوشزد کرده و بر ضرورت تمکین به خواسته‌های جهانی یعنی عقب‌نشینی از هسته‌یی و موشکی تأکید کرد و نوشت: «این بار اگر پای شورای امنیت به پرونده (نظام) باز شود، به احتمال بسیار زیاد نه تنها تا اجرای تمام و کمال قطعنامه‌هایش (از جمله توقف کامل غنی‌سازی) کوتاه نخواهد آمد، بلکه تا به زیاده‌خواهی‌های خود در مورد سیاست‌های منطقه‌یی و صنایع دفاعی (نظام) جامه عمل نپوشاند، حاضر به مختومه اعلام کردن پرونده کشور نخواهد شد».



به این ترتیب رژیم که دور هشتم مذاکرات را با نمایش اقتدار و موشک‌پرانی به‌منظور چانه‌زنی شروع کرده بود با عقب‌نشینی از ادعاها و پذیرش شروط طرف مقابل که از طرف روسیه و چین به او دیکته شد، به پایان برد. باید دید در دور بعد در وحشت از خیزش و قیام مردم به جان آمده و تشدید حلقهٔ تحریم‌ها توسط جامعه جهانی، کدام ادعاهای رژیم را زیر پا گذاشته و عقبمی‌نشیند.