پس از ۴ماه خاک خوردن سالن مذاکرات وین در هتل کوبورگ، انریکه مورا، هماهنگ کننده مذاکرات برجام اعلام کرد «بر مبنای متن ثبت شده توسط جوزپ بورل برای مذاکره راهی وین هستم». سخنگوی وزارت‌خارجهٔ آخوندها هم اعلام کرد هیأت مذاکره کنندهٔ رژیم هم عازم وین هستند. رابرت مالی نمایندهٔ ویژهٔ آمریکا در امور ایران هم عازم وین شد.

در همین حال پاسدار اسلامی رئیس سازمان انرژی اتمی رژیم شاخ و شانه می‌کشد که «تا طرف مقابل به‌تعهدات خود برنگردد دوربینی نصب نخواهد شد». منظور از تعهدات طرف مقابل، آنطور که مقامات رژیم بارها گفته‌اند رفع تمامی تحریم‌های برجامی و فرابرجامی، خارج ساختن نام سپاه پاسداران از لیست تروریستی اف.تی.او، دادن تضمین به‌رژیم که دولتهای بعدی آمریکا بار دیگر برجام را پاره نکنند و مواردی از این دست است.

در مقابل و در آستانهٔ سفر طرف‌ها به وین (۱۲مرداد)، یک سخنگوی وزارت‌خارجهٔ آمریکا می‌گوید اگر رژیم ایران می‌خواهد به‌توافق برگردد، «باید خواسته‌های فرابرجامی را کنار بگذارد» و تنها در چارچوب برجام وارد معامله شود.



برایان نلسون، معاون وزیر خزانه‌داری ایالات متحده هم تأکید می‌کند «تا زمانی که رژیم ایران» به‌طور کامل تعهدات خود را در برجام عملی نکنند، خبری از رفع تحریم‌ها نیست و کماکان «نفت و پتروشیمی رژیم ایران» را هدف قرار می‌دهیم.

در مورد خروج نام سپاه از لیست تروریستی نیز جان کربی سخنگوی شورای امنیت ملی کاخ‌سفید در پاسخ به‌این پرسش که «آیا مایلیم سپاه پاسداران را از لیست تروریستی به‌عنوان اقدامی در مذاکرات اتمی با رژیم ایران حذف کنیم؟» به‌موضع اخیر رئیس‌جمهور این کشور اشاره می‌کند و می‌گوید «بایدن گفته است: خیر!».

تضمین این‌که دولتهای بعدی آمریکا نتوانند برجام را پاره کنند نیز سرابی بیش نیست، چرا که قانون اساسی آمریکا اجازهٔ چنین تضمینی را نمی‌دهد.

مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی هم هشدار می‌دهد «جاه‌طلبی و ظرفیت رژیم ایران در حال توسعه است». موضعی که از دو منظر مهم است:

۱-فضای تنش و بحران در آستانهٔ دور جدید مذاکرات در وین را تشدید می‌کند

۲-یک ماه دیگر جلسهٔ شورای حکام آژانس است که به‌گفتهٔ کارشناسان رژیم اگر نظام به سرپیچی از تعهداتش در قبال آژانس ادامه دهد، چه بسا این بار شورای حکام قطعنامهٔ ارجاع پرونده اتمی رژیم به‌شورای امنیت را تصویب کند



شاخ و شانه کشیدنهای رژیم در مورد دوربین‌ها و... در چنین فضای بن‌بست است. علت بن‌بست البته خود رژیم است که برنامه ساختن بمب اتمی را ضرورت بقای حاکمیت و سلطه و لایت فقیه و سپاه ضدخلقی می‌داند و نمی‌خواهد زهر کشنده را سر بکشد و به‌تعهدات برجامی‌اش برگردد؛ در عین حال، نمی‌تواند از پس پیامدهای خطرناک سرشاخ شدن با جامعهٔ جهانی برآید.

از این رو نیاز به سیاستی دارد تا در بهترین حالت امتیازی به او بدهند و اگر هم نشد، باز مدتی زمان بخرد. سیاست شاخ و شانه کشیدن همزمان با عازم شدن به وین برای مذاکرات، در همین راستاست.

اما نزدیک شدن انتخابات میان دوره‌ای آمریکا میدان مانور برای دادن امتیاز به‌رژیم را محدود کرده است. برای همین هم سخنگوی وزارت‌خارجهٔ آمریکا، پیشاپیش در مورد دور جدید مذاکرات وین می‌گوید: «در این دور انتظارات کلی‌مان» در مورد به‌نتیجه رسیدن مذاکرات «محدود است» (۱۲مرداد).