«فاشیسم به‌اندازه‌یی دروغگو است که دشمن صلح و آزادی است.
این حکومتها نه صلح‌شان به‌خاطر افزودن احترام و سعادت ملت است و نه جنگ‌شان.
این صلح و جنگ هر دو برای این است که حکومت ترور را در داخل کشور استوار بدارند».
(توماس مان، پیروزی آینده‌ٔ دمکراسی، ص ۶۴ و ۹۱)


اظهارات ابراهیم رئیسی را در هر زمینه‌یی از سیاست و اقتصاد، نباید بیشتر از اظهارات یک گماشتهٔ بی‌اختیار و بی‌سواد تلقی نمود. بازتاب یا انعکاس گماشته بودن وی را مردم ایران در اعتراضات خیابانی با شعار فراگیر «رئیس شش کلاسه»، ترجمه کرده‌اند. به‌همین دلیل هرگاه وی تلاش می‌کند اظهارنظری مثلاً سیاسی و اقتصادی کند، تجسم عینیِ همان نظر «توماس مان» دربارهٔ ویژگی‌های یک «دروغگوی فاشیست» است که «دشمن صلح و آزادی است».

به این اظهارات رئیسی در سفر اخیرش به شهر کرمان توجه کنید: «از ابتدای دولت تا امروز، آنچه وعده کردیم، تحقق پیدا کرد»!

از این عبارت در روبه‌روی آینهٔ جامعهٔ ایران، جز یک بی‌حیاییِ مهوع و بی‌اندازه ساطع نمی‌شود. آن روی این دروغگوییِ حیرت‌انگیز و بی‌شرمانه، وضعیت مردمان جامعهٔی است که روزبه‌روز در تنگناهای فقر، گرانی، تورم و تخریب محیط‌زیست گرفتار می‌شوند و پناه و حامی‌یی ندارند.

رئیسی در مرداد ۱۴۰۰ وعده داد که ۱میلیون شغل ایجاد می‌کند، ۱میلیون مسکن می‌سازد، هزینهٔ درمان را نصف می‌کند، تورم را نخست نصف کرده و بعد یک رقمی می‌کند، نظام بانکی را متحول می‌کند و دولت‌اش به سمت شکوفایی اقتصادی حرکت خواهد کرد!

از این همه وعدهٔ داده شده[«دروغ‌گوییِ بی‌اندازه فاشیستی»]، هیچ‌کدام که محقق نشده بماند، ولی آن وعده‌یی که قصدش در ذات و برنامهٔ رئیسی و ارباب گمارنده‌اش بوده و بیان نشده، سه رقمی شدن تعداد اعدامها در یک سال گذشته است: ۵۱۶ اعدام از مرداد ۱۴۰۰ تا مرداد ۱۴۰۱! فقط ۱۰۶ اعدام در خرداد ۱۴۰۱ انجام گرفته است!

در یک سال گذشته، «از ابتدای دولت تا امروز»، کارشناسان حکومتی، دولت سوگلی ولی‌فقیه را بر سر بی‌خردی، لودگی، وعده‌درمانی و هوچیگریهای کودکانه، شلاق‌کش کرده و پشت سر هم هشدار داده‌اند که:

ـ «بسیاری از مدیران دولت [رئیسی] تجربه لازم را برای حل مسائل ندارند» (روزنامه همدلی، ۱۰مرداد ۱۴۰۱).

ـ «تیم دولت نه تجربه کافی دارد نه تخصص لازم را! آقای مخبر معاون اول رئیس‌جمهور هیچ چیزی از اقتصاد سرش می‌شود. رئیس سازمان برنامه بودجه و رئیس بانک مرکزی اصلاً اقتصاد نخوانده‌اند!» (سایت حکومتی دیدبان ایران به‌نقل از بیانیه کارشناسان حکومتی، ۲مرداد ۱۴۰۱)



اظهار لحیهٔ رئیسی در کرمان در تقدیر از تحقق وعده‌های دولت، در منظر مردم ایران فقط با یک تمسخر طنزآمیز پاسخ می‌گیرد؛ با این حال از آنجا که نیازی به موشکافی عاقبت و نتیجهٔ وعده‌های پارسال رئیسی نیست، فقط به سرنوشت ۱۰قلم از کالاهای اساسی و احتیاجات اولیهٔ زندگی در یک سال گذشته بسنده می‌کنیم. سرنوشتی که حقیقتاً افشاگر «بی‌اندازگیِ دروغ‌گوییِ فاشیست‌ها» و حماقت‌شان در هیأت حاکمیت ولایت فقیه است:

مرداد ۱۴۰۰                                                                                  مرداد ۱۴۰۱                                              درصد گرانی

۱ کیلو مرغ ۲۷هزار تومان                                                            ۵۷هزار تومان                                           ۱۰۱درصد

۱ کیلو گوشت گوسفند ۱۳۰هزار تومان                                         ۱۸۳هزار تومان                                            ۴۱درصد

۱ کیلو تخم‌مرغ ۲۱هزار تومان                                                     ۴۵هزار تومان                                              ۱۱۴درصد

۱ کیلو ماکارونی ۱۲هزار تومان                                                 ۳۲هزار تومان                                                ۱۶۸درصد

۱۰۰ گرم کره ۱۰هزار تومان                                                      ۲۲هزار تومان                                                 ۱۲۰درصد

۴۰۰ گرم پنیر ۲۰هزار تومان                                                  ۴۷هزار تومان                                                   ۱۳۳درصد

۱ کیلو شکر ۱۳هزار تومان                                                   ۲۶هزار تومان                                                     ۱۰۲درصد

۱ لیتر شیر ۱۰هزار تومان                                                  ۲۰هزار تومان                                                         ۹۹درصد

۱ کیلو ماست ۱۴هزار تومان ۴۰هزار تومان ۱۸۵درصد

اینترنت یک ساله ۱۵۵هزار تومان ۳۱۲هزار تومان ۱۰۱درصد



زنده‌یاد آلبرت انیشتین در نظری علمی ــ روان‌شناسانه، تأکید کرده بود: «دو چیز در جهان نهایت ندارند: جهان هستی و حماقت»!