سه‌شنبه ۱۶دی۹۹ صالحی رئیس سازمان انرژی اتمی رژیم گفت: «در عرض ۲۴ساعت پروسهٔ تولید غنی‌سازی اورانیوم ۲۰درصد را راه‌اندازی کردیم».

یک روز قبل (۱۵دی) ربیعی، سخنگوی دولت روحانی هم اعلام کرده بود آخوند روحانی دستور راه‌اندازی غنی‌سازی ۲۰درصد را صادر کرده و ساعاتی پیش فرآیند تزریق گاز شروع شد و تا ساعاتی دیگر اولین محصول یو. اف۶ به دست خواهد آمد.

پیش از آن روز۱۳دی ۹۹ آژانس بین‌المللی انرژی اتمی اعلام کرد رژیم ایران تصمیم گرفته سطح غنی‌سازی اورانیوم خود را تا حد ۲۰درصد در سایت فردو بالا ببرد.

این در حالیست که بر اساس توافق هسته‌یی ۲۰۱۵ (برجام) سطح غنی‌سازی توسط رژیم تنها در حد ۳ و ۶۷صدم درصد مجاز است و غنی‌سازی در سایت فردو نیز ممنوع است.

بدین وسیله رژیم در این اقدام، چندین مورد نقض جدی برجام انجام داده است. اما چرا؟



دو تفسیر و پیش‌بینی
در برابر این اقدام رژیم کارشناسان، شخصیت‌های سیاسی و رسانه‌ها روی دو تفسیر و تحلیل دست می‌گذارند:

یکم: نقض برجام توسط رژیم ایران، نشان می‌دهد سیاست «فشار حداکثری»دولت آمریکا شکست‌خورده است؛ چرا که اگر آمریکا از برجام خارج نمی‌شد و تحریم‌های ثانویه را علیه رژیم اعمال نمی‌کرد، رژیم ایران که هم‌اکنون زیر سخت‌ترین فشارهای اقتصادی است، اقدام به نقض برجام نمی‌کرد. از این رو سیاست فشار و سخت‌گیری به رژیم ایران، تنها باعث شده آخوندها به بمب هسته‌یی نزدیک‌تر شوند.



دوم: این‌که رژیم ایران می‌تواند به‌سادگی و در عرض چند روز به غنی‌سازی ۲۰درصد باز گردد و مسیرش تا بمب‌سازی هموار و کوتاه شود، نشان می‌دهد برجام تا کجا توافقی ناقص و ناکارا است. بنابراین بدون توجه به مانورها و گرد و خاک‌های رژیم، راه‌حل قطعی برای مهار رژیم، فشار حداکثری تا پایان است.



واقعیت چیست؟
ابتدا باید پرسید رژیم در چه وضعیتی و از چه موضعی دست به این کار زده است؟ از موضع به‌قول خودش «اقتدار»یا از موضع ضعف و درماندگی؟

به گفتهٴ سران، کارگزاران و رسانه‌های حکومتی، رژیم آخوندی در تنگنای بحرانها و زیر ضرب تحریم‌های خردکننده، در «سخت‌ترین شرایط یک قرن گذشته»قرار دارد (آخوند روحانی-۲۴ آذر۹۹)؛ که «در این شرایط پیچیده و بحرانی، باید تکلیف خود را با جهان مشخص کند»چرا که «انباشت مشکلات داخلی کشور»امان از نظام ربوده است (روزنامهٔ حکومتی ستارهٔ صبح-۱۶دی۹۹)؛ تا جایی‌که روزنامه حکومتی مستقل ۱۶دی این‌چنین اعتراف می‌کند که «ما (حاکمیت) در کشور دچار یک بن‌بست و استیصال شده‌ایم».

در این شرایط «دو سال است اسراییل صدها مقر و سنگر (نظام) در سوریه را بمباران می‌کند، افرادی از نظام را می‌کشد، آمریکا قاسم سلیمانی را می‌کشد، پروند‌ه‌های سری نظام را می‌ربایند، اما مسئولان (هیچ اقدامی نمی‌توانند بکنند)»(علی خرم-نمایندهٔ پیشین رژیم در مقر اروپایی ملل متحد-۱۴دی۹۹)؛ و کفگیر نظام آن‌چنان به کف خزانه خورده که «چند ماه بعد که دولت روحانی خزانه را به دولت بعدی تحویل دهد، ما نه شاهد یک خزانه خالی، بلکه شاهد خزانه‌ای با تراز منفی با انبوهی بدهکاری و کسری بودجه خواهیم بود»(ارکانی-کارشناس حکومتی-۱۱دی۹۹)؛ و این تنگنا باعث شده «دست از التماس به کدخدا (آمریکا) بر نداریم»با این‌که می‌دانیم «نتیجهٔ آن تقریباً هیچ است!»، اما چه کنیم که «راه برون‌رفت از دور باطل کنونی»متصور نیست (کیهان خامنه‌ای-۹دی۹۹)؛ و همین وضعیت داغان و در هم شکسته باعث شده ما «سالی پر از اضطراب را به پایان برسانیم»(ظریف-وزیر خارجهٔ رژیم-۱۱دی۹۹).



قماری خطرناک
رژیم آخوندی در چنین وضعیتی در تعادل‌قوا، دست به نقض جدی برجام زده است. پیشاپیش هم خودشان با نعل وارونه به استیصال نظام اشاره کرده و می‌گویند کسی فکر نکند «اصرار ما بر رفع تحریم‌ها نشانهٔ استیصال ما»است! (ربیعی-سخنگوی دولت روحانی-۱۶دی۹۹) .

اما محاسبهٔ خامنه‌ای این است که در این شرایط که هیچ راه پس و پیشی ندارد و خفگی اقتصادی هر چه بیشتر گلوی نظام را می‌فشرد و حتی «چشم‌انداز موفقیت نظام برای آغاز به مذاکره با دولت بایدن هم خوش‌بینانه نخواهد بود»(روزنامهٔ حکومتی مستقل-۱۶دی)، شاید این مانور (نقض برجام و آغاز غنی‌سازی ۲۰درصد) اروپا و طرفهایی در آمریکا را نگران کرده، به بایدن فشار بیاورند هر چه سریع‌تر و با پیش‌شرطهای کمتر، به برجام بازگشته و با این باج‌گیری، آنها مجبور شوند طناب تحریم‌ها را مقداری شل کنند.

اما این مانور می‌تواند به مسیری دیگر نیز بیانجامد؛ مسیری خطرناک که در آن «باید به فکر پتک دموکراتها (و دولت بایدن) هم باشیم!»(روزنامهٔ حکومتی رسالت-۱۶دی۹۹)؛ و اقدامات رژیم ایران باعث شده «دولت بایدن در برابر افکار عمومی کشور به‌سختی بتواند از سیاست بازگشت به برجام پشتیبانی کند»و با این اقدام رژیم (غنی‌سازی ۲۰درصد) «دیگر نمی‌توان از رویارویی با رژیم ایران پرهیز کرد»(باربارا وزل-خبرنگار استودیو بروکسل دویچه وله-۱۶دی).

اکنون مواضع سیاسی کشورهای مختلف در برابر آغاز غنی‌سازی ۲۰درصد رژیم نشان می‌دهد تا این لحظه باج‌گیری رژیم بیشتر به سمت مسیر خطرناک پیش می‌رود.



در برابر التماس‌های سران رژیم که «اقدام ما (غنی‌سازی ۲۰درصد) کاملاً با بند ۳۶برجام مطابقت دارد»(ظریف-۱۵دی۹۹)، اتحادیه اروپا اقدام رژیم را «خروج قابل توجه از برجام»عنوان کرد (۱۵دی). دولت آمریکا نیز این اقدام رژیم را «تلاشی آشکار در راستای تشدید کمپین باج‌خواهی هسته‌ای»رژیم نامید که «البته به شکست خواهد انجامید»(سخنگوی وزارت‌خارجهٔ آمریکا-۱۶دی۹۹)؛ سخنگوی دولت ژاپن نیز گفت: «این اقدام رژیم ایران نقض توافق هسته‌یی (برجام) است»و «یورگن هاردت»سخنگوی سیاست خارجی حزب حاکم دموکرات‌مسیحی آلمان خواستار تحریم رژیم آخوندی به‌دلیل اقدام به‌غنی‌سازی اورانیوم شد.



برای همین بی‌درنگ درون نظام هم صداهای وحشت از پیآمد این مانور و باجگیری بلند می‌شود که: «آنچه در واقعیت و (پس از آغاز غنی‌سازی ۲۰درصد) رخ داده، تقابل سایر کشورها و موضع‌گیری‌شان نسبت به این اقدام است تا حدی که اتحادیه اروپا غنی‌سازی ۲۰درصد را انحراف جدی در برجام می‌داند»(روزنامهٔ حکومتی آرمان-۱۶دی۹۹) و «هر چه پیش می‌رویم پرونده (بین‌المللی نظام) زمخت‌تر و مسدودتر می‌شود و هر چه به این زمختی افزوده شود، احتمال باز کردن این گره سخت‌تر می‌شود»(مطهرنیا-کارشناس و مهرهٔ حکومتی-۱۶دی۹۹).