گزارش جدید و تکان‌دهندهٔ عفو بین‌الملل با عنوان «ویرانگران انسانیت» در ۸۰صفحه منتشر شده است . این گزارش که یکی از قوی‌ترین اسناد جنایات رژیم توسط یک مرجع معتبر بین‌المللی است که تاکنون انتشار یافته، عمدتاً بر پیامدهای قیام آبان و نحوهٔ برخورد رژیم با دستگیرشدگان قیام، بازداشت‌های گسترده، ناپدیدسازی و شکنجه اختصاص دارد و تماماً به‌ تحقیق گزارشگران عفو بین‌الملل و مصاحبه‌هایی که با قربانیان انجام داده متکی است.



شقاوت و جنایت بی‌حد و مرز
در این گزارش شمار دستگیرشدگان ۷هزار نفر، شامل زنان و مردان و کودکان ذکر شده است. این همان آمار اعلام شده توسط مجاهدین و مقاومت ایران است. گزارش حاکی از آن است که رژیم از شکنجه به‌منظور مجازات، ارعاب و تحقیر بازداشت‌شدگان استفاده می‌کند. به‌علاوه، بازجویان از شکنجه به‌عنوان ابزاری برای واداشتن بازداشت‌شدگان به «اعتراف» و بیان اظهاراتی مبنی بر مجرم شناختن خودشان استفاده کرده‌اند؛ این اظهارات و «اعترافات» نه فقط به‌ موضوع مشارکت در اعتراضات بلکه هم‌چنین به‌ادعاهای بازجویان مبنی بر ارتباط معترضان با گروه‌های سیاسی مخالف حکومت، مدافعان حقوق‌بشر، روزنامه‌نگاران و رسانه‌های خارج کشور و هم‌چنین با دولتهای بیگانه مربوط می‌شده است».

گزارش به‌ شرح مبسوط شکنجه‌هایی که در شکنجه‌گاه‌های رژیم رواج دارد، پرداخته است که شامل محرومیت از مراقبت‌های پزشکی، ضرب‌وشتم، شلاق، شوک الکتریکی، آویزان کردن، اعدام‌های نمایشی، القای حس خفگی با آب، خشونت جنسی از جمله برهنه‌سازی اجباری، دشنام‌های جنسی، پاشیدن اسپری فلفل به دستگاه تناسلی و وارد آوردن شوک الکتریکی به این نقاط و تجویز اجباری مواد شیمیایی است.



گزارش عفو بین‌الملل هم‌چنین تصریح می‌کند: «محاکمهٔ صدها نفر با اتهامات امنیتی بی‌اساس و همراه با نقض شدید موازین دادرسی عادلانه و صدور احکام اعدام بر اساس «اعترافات» اجباری گرفته شده تحت شکنجه صورت گرفته است».

عفو بین‌الملل خاطرنشان می‌کند: «مقامات رژیم ایران در یک استراتژی هماهنگ شده برای تحریف اعتراض مشروع تظاهرکنندگان، آنها را متهم به‌ دامن‌زدن به‌ آشوب و هدایت‌شدگی توسط «ضدانقلاب» و مجاهدین نموده‌اند».

این گزارش هم‌چنین فاش می‌کند که صدا و سیمای رژیم در گرفتن و پخش اعترافات اجباری که مورد استناد دادگاهها در جریان محاکمه‌های به‌شدت ناعادلانه قرار می‌گرفتند، مشارکت داشته است.

گزارش عفو بین‌الملل به‌ نقش خامنه‌ای و بالاترین مقام‌های رژیم در این اقدامات جنایتکارانه اشاره می‌کند و از جمله می‌نویسد: «علی خامنه‌ای، طی سخنانی در ۲۶آبان ۱۳۹۸ معترضان را اشراری خواند که به‌ تحریک عوامل «ضدانقلاب» و «دشمنان خارجی» جمهوری اسلامی دست به‌ خشونت می‌زنند.

او در ادامه به‌ نیروهای امنیتی دستور داده بود تا در برخورد با معترضان «به وظایف خود عمل کنند» و به‌این ترتیب عملاً مجوز ادامه دادن به‌ سرکوب‌های بی‌رحمانه را صادر کرده بود».



انزوای بیشتر رژیم
عفو بین‌الملل بزرگترین و مهمترین ان‌جی‌او(سازمان غیردولتی) دنیاست. این گزارش که تصویر هولناکی از واقعیت فاشیسم مذهبی حاکم بر ایران ارائه می‌دهد، انزوا و منفوریت بین‌المللی آن را شدیدتر و عمیق‌تر می‌کند و تبلیغات پرحجم آخوندهای حاکم را که می‌کوشند خود را مظلوم و قربانی تحریم‌ها جلوه دهند، نقش برآب می‌کند و اروپایی‌ها را که در این شرایط با طرح تمدید تسلیحاتی آمریکا مخالفت می‌ورزند تحت فشار قرار می‌دهد.

باید دانست این گزارش، در واقع یکی از آثار قیام مردم ایران و از ثمرات جنبش دادخواهی است که خانم مریم رجوی دور جدید آن را از سال ۹۵ آغاز کرد و عموم مردم ایران را به‌ افشای جنایات رژیم فراخواند و از وجدان‌های بیدار بشری نیز برای حمایت از مردم و زندانیان در زنجیر ایران استمداد کرد.

مریم رجوی، رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت ایران که مستمراً نقض حقوق مردم ایران توسط رژیم ضدبشری ولایت فقیه را پیگیری می‌کند، روز ۱۲شهریور ۹۹ نیز طی پیامی گفت: «جنایت علیه بشریت در ایران که با اعدام دستجمعی زندانیان سیاسی در سال ۱۳۶۰ شروع شد، در قتل‌عام ۱۳۶۷ به‌ اوج رسید، با ۷قتل‌عام علیه اعضای بی‌سلاح و بی‌دفاع مجاهدین در کمپ‌های اشرف و لیبرتی و کشتار بیش از ۱۵۰۰تن در قیام آبان ۹۸ و اکنون با احکام اعدام علیه زندانیان قیام و شکنجه‌های وحشیانه هم‌چنان در ایران ادامه دارد».

خانم رجوی در این پیام سکوت و بی‌عملی در برابر شکنجه و جنایت علیه بشریت را پایمال کردن ارزش‌هایی توصیف کرد که جامعه بشری با دهها میلیون قربانی به‌ آنها دست یافته است.