قرارداد استعماری آخوندها با چین
اول بذارید ببینیم واقعا این قرارداد۲۵ ساله چی هست؟ تا بعد در باره‌اش قضاوت کنیم.
مقام‌های رسمی رژیم درباره محتوای توافق ۲۵ ساله کاملا سکوت کردند و مطلقا وارد محتوای این توافق نمی شوند. یا در حد ایما و اشاره یک چیزهایی می گویند اما از متن توافق تا الان چیزی منتشر نشده، فقط یک متن مشکوک، سال ۹۹ یک سایت حکومتی منتشر کرد که زود هم جمعش کردند، آن متن هم بیشتر به علت مصاحبه رئیس اتاق بازرگانی رژیم و چین (به اسم مجیدرضا حریری) کمی انعکاس پیدا کرد که طرف برگشت و با گله و شکایت گفت من‌که رئیس اتاق بازرگانی ایران و چینم، از متن قرارداد خبر ندارم، فقط دیدم توی یه رسانه‌ای یه سند به این اسم منتشر شده، کمیسیون امنیت ملی مجلس با من تماس گرفت و گفت یه نسخه هم به ما بدهید بدانیم چیه؟ گفتم واله منهم بی‌خبرم! بعدش مرکز پژوهش‌های مجمع تشخیص مصلحت نظام به من زنگ زدند و یه نسخه از قرارداد و خواستند که بازم گفتم ندارم، منم بی‌خبرم! این عنصر حکومتی که با سایت تروریستی تسنیم روز ۲۹تیر۹۹ گفتگو می‌کرد، همانجا گفته بود این سند در هیات دولت تصویب شده و کسی هم از محتوایش خبر ندارد!
همین رئیس اتاق بازرگانی یک نکته دیگه هم همانجا می گوید و اضافه می‌کند که این توافق درباره جزیره کیش نیست بلکه درباه بندر جاسک و سواحل مکرانه!
از منابع داخلی و حکومتی بیشتر از این، مطلب قابل حسابی دردست نیست. یعنی باید بیشتر جستجو کنیم.
خب مجبوریم بریم سراغ منابع خارجی تا ببینیم آنها چی‌می گویند؟ و آنها چه اطلاعی از این توافق دارند؟
مهم‌ترین رسانه معتبری که در باره این توافق مطلبی منتشر کرده، نشریه «پترولیوم اکونومیست»هست که همان سال ۹۹ نوشته بود حجم سرمایه‌گذاری درآن توافق‌نامه یک چیزی بین ۲۸۰تا ۴۰۰میلیارد دلاره. و بعد هم اضافه کرده بود که حجم عمده این سرمایه گذاری در همان سال اول اجرایی شدن توافق، در صنایع نفت و گاز ایران (که اساسا در مالکیت پاسدارها و بنیادهای خامنه ای و آستان‌قدسه) سرمایه گذاری میشود. یعنی هیچ پول نقدی در میان نیست بلکه سرمایه‌گذاریست و به مرور سرمایه گذاری میشود.
چارچوبی که چینی ها مشخص کردن برای این سرمایه گذاری، همان چارچوب طرح معروف چینی‌هاست به اسم: «یک کمربند، یک راه»!
این طرح در واقع یک ابرپروژه چینی ست که میخواهد اقتصاد چین را در تمام آسیا به راحت‌ترین شکل گسترش بدهد و بعد هم راه مبادلات اقتصادی چین با اروپا را تضمین کند. این پروژه با دراختیار گرفتن چندین بندرگاه بزرگ در کشورهای مختلف مثل پاکستان و سریلانکا و ایران و با تملک شاهراه‌ها و فرودگاه‌هایی در منطقه همان بندر‌ها، سوددهی این شاهر‌اه را تضمین کند.
از آنچه که چینی‌ها در پاکستان و سریلانکا و جاهای دیگر کردند، میشود فهمید که این قبیل طرح‌های چینی چقدر استعماری هستند. این را در همین گزارش توضیح میدهم.
پول پایه در این توافق، پول ملی چین یعنی «یوآن» است.
توافق پایه‌ای این قرارداد سال ۹۴ بین خامنه‌ای و رئیس جمهور چین امضا شده، یعنی از جانب رژیم، یک توافق دوباندی ست! یعنی هردو باند در آن توافق دارند.....