گزارش این هفته‌امون اختصاص داره به استمرار تحسین برانگیز تظاهرات بازنشسته‌ها که از روز ۱۵ فروردین تا روز ۲۲ فروردین سه بار به صورت تقریبا سراسری در ده‌ها شهر کشور برگزار شده و ادامه داره.
می خواهیم از کمی نزدیک‌تر به کارها و حرکات اعتراضی و تظاهرات هموطنای بازنشسته‌امون توی همین ۷- ۸ – ۱۰روز اخیر یه نگاه دقیق‌تر بکنیم.
اولین تظاهرات بازنشسته‌ها توی همین سال ۱۴۰۰ که هنوز توی ماه اولش هستیم روز ۱۵ فروردین انجام شد، بعدیش ۱۸ فروردین و بعدیش ۲۲ فروردین و همینطوری الحمداله ادامه داره!
خب حرف حساب بازنشسته‌ها چیه؟
ما توی ایران ۲۰صندوق بازنشستگی داریم که حقوق تقریبا ۶میلیون بازنشسته رو باید پرداخت کنند. صندوق تامین اجتماعی یا همون «شستا» در واقع قلک بازنشسته‌هاست. هر دستمزد بگیری توی ایران در سال‌هایی که کار می‌کنه همه ماهه بخشی از دستمزدشو به این صندوق واریز می‌کنه که بعدا بتونه در دوران بازنشستگی از اون پول زندگیشو بچرخونه.
این صندوق هم با پولی که دستمزدبگیرها پرداخت می‌کنن، کارهای انتفاعی می‌کنه یعنی با پول دستمزدبگیرها کسب و کار و تجارت و سرمایه‌گذاری می‌کنه تا به اون پول اضافه بشه و پرداخت حقوق بازنشسته‌ها دچار مشکل نشه.
از عظمت مالی این صندوق براتون بگم همین بس که سال ۹۹ آخوند روحانی اومد و حدود ۱۰درصد از سهام این صندوقو توی بورس تهران فروخت اونهم بدون اجازه بازنشسته‌ها یعنی صاحبان اصلی صندوق و بعد هم اصلا نگفت که با اون سودی که به دست آورده چکار کرد؟
برای اینکه یه تصویر واقعی از حجم ثروتی که توی این صندوق تامین خدمات اجتماعی جمع شده، باخبر بشید فقط اشاره می‌کنم که ما ۱۱میلیون کارگر توی این مملکت داریم که سر ماه به ماه دارن بخشی ازدستمزدشونو توی این صندوق، پس انداز می‌کنن برای روزگار بازنشستگی! یعنی اگه هر خانوار ایرانی رو بطور متوسط ۴ نفر حساب کنیم، زندگی ۴۴ میلیون ایرانی بسته به این صندوقه! صندوقی که متعلق به همین کارگرها و بقیه دستمزدبگیراست. اما اختیار صندوق دست کیه؟ دست یه نظام فاسد و غارتگر یعنی دست یه مشت دزد سرگردنه که پول صندوق خرج هرکاری دلشون خواست می‌کنن و به هیچ‌کس هم جواب نمیدن!