نقشه مسیر و مبارزه مجاهدین خلق با ارتجاع در فاز سیاسی
پس از انقلاب خواهان مناسبات مسالمت آمیز دموکراتیک با حاکمیت خمینی بودیم.
مجاهدین خلق هرگز خواهان قهر و خشونت و هیچ خواسته‌ ویژه خود نبودند.
اما با شناختي كه از ارتجاعي خميني داشتند، مي‌دانستند اين رژيم بهار آزادي را تاب نياورده و به سركوب روي خواهد آورد.
کما اینکه این واقعیت خودش را ۶ماه اول نشان داد.
مجاهدین خلق خط مشي مسئولانه و بغايت هوشيارانه‌يي را درپيش گرفتند.
نقشه مسیرچگونه بود؟
اولا، انتخاب استراتژیک، شاهکار رهبری مسعود رجوی در شرایط فاز سیاسی بود.
این استراتژیک، پاسخ اصولی به یک سوال پایه ای بود.
سوالی که بین همة نیروهای سیاسی، که درزمان شاه مبارزه مسلحانه می‌کردند مطرح بود.
پس از سرنگونی شاه و آغاز حاکمیت خمینی، نیروی انقلابی که مبارزه مسلحانه می‌کرده، چه خطی را باید درپیش بگیرد؟
خط تشکیل حزب یا تشکیل ارتش خلق؟! کدامیک؟!
به نظر من درمیان همه انتخابها، شاهکار مسعود رجوی انتخاب خط ارتش خلق بود.
خطی که محصولش تشکیل میلیشیا بود.
که بار فعالیتهای فاز سیاسی را به دوش و خونبهای آزادی بود.
و نهایتا به تشکیل ارتش آزادیبخش منتهی شد.
آنهایی که خط تشکیل حزب را پیش گرفتند، نهایتا و متاسفانه یا همه زیرعبا رفتند یا پاسیو و یا ازبین رفتند...