حرفهای خامنه‌ای به‌مناسبت سالمرگ دجال، بار دیگر تشتت و تلاطم ناشی از بحران سرنگونی را با وضوحی بیش‌از‌پیش در معرض دید همگان قرار داد.

ولی‌فقیه ارتجاع بخش عمده‌یی از حرفهای خود را به‌ابراز خوشحالی از این‌که نظام شتر گربه و معیوبی که خمینی ایجاد کرده، به‌رغم همهٔ پیش‌بینی‌ها تاکنون سرنگون نشده، اختصاص داد و گفت: «در بین نظامهای عالم بنده هیچ نظامی را سراغ ندارم که به‌قدر جمهوری اسلامی درباره او پیش‌بینی زوال و نابودی و فروپاشی شده باشد». خامنه‌ای به‌این ترتیب می‌خواست به‌نیروهای خود که از مشاهدهٔ آثار و نشانه‌های متعدد زوال و سرنگونی رژیم به‌شدت دچار ریزش شده‌اند، دلگرمی بدهد؛ او در همین رابطه به‌طور خنده‌داری ادعا کرد که «امروز نظام توسعه یافته‌تر و پیشرفته‌تر و از همه جهت جلوتر است!».



ملقمه‌یی از وحشت و دجالگری و فریبکاری
اظهارات خلیفهٔ فرتوت ارتجاع، ملقمه‌یی بود از وارونه‌گویی و فریبکاری، اما او در عین‌حال نتوانست هراس خود را از منفوریت اجتماعی رژیم و بحران‌هایی که از همه طرف آن را احاطه کرده‌اند، پنهان کند و گفت: «امروز دشمنان کمین گرفته‌اند بلکه بتوانند بین ملت و نظام فاصله بیندازند؛ هم توطئه امنیتی کردند هم توطئه سیاسی کردند هم دشمنی‌های واضح اقتصادی کردند».

خامنه‌ای هم‌چنین وحشتش را از سوت و کوری نمایش مفتضح انتخاباتی‌اش و تحریم آن توسط عموم مردم برملا کرد و گفت: «برخی به‌خاطر فشارهای معیشتی که وجود دارد و همه می‌دانیم... مردد هستند که آیا در انتخابات شرکت بکنند یا نکنند... نبایستی این چیزها ما را دلسرد کند در مشارکت با انتخابات». خامنه‌ای آنگاه از فرط بیچارگی به‌جنازهٔ متعفن خمینی ملعون و وصیت او آویخت و گفت: «عدم حضور در انتخابات چه بسا گناهی باشد در رأس گناهان کبیره، کوتاهی در مشارکت، دارای پیامدهای دنیوی چه بسا تا نسلها بعد (داشته باشد) و مستلزم بازخواست الهی است!». اما حنای این دجالگریهای سخیف، حتی برای عقب‌مانده‌ترین نیروهای رژیم هم رنگ باخته است.



خلیفهٔ ارتجاع آنگاه در واکنش به‌بحران مرگباری که سلاخی باند مغلوب و به‌خصوص حذف لاریجانی مهرهٔ ۳۰سالهٔ او در رژیم ایجاد کرده گفت: «در جریان عدم احراز صلاحیت به‌بعضی از کسانی که احراز صلاحیت‌شان نشده بود جفا شد ظلم شد نسبتهایی داده شد یا به‌خودشان یا به‌خانواده‌هایشان که واقعیت نداشت». او سپس از دستگاههای مسئول خواست که این را جبران کنند.

این حرف خامنه‌ای ولوله‌ای در رژیم به‌پا کرد؛ به‌ویژه که کدخدایی سخنگوی شورای نگهبان طی توئیتی ضمن لازم‌الاتباع خواندن حکم ولی‌فقیه ارتجاع نوشت: «شورای نگهبان با اذعان به‌این‌که مصون از خطا نمی‌باشد به‌زودی نظر خود را اعلام خواهد کرد».



لاریجانی از هول هلیم باز هم توی دیگ افتاد!
آن حرف خامنه‌ای همراه با این توئیت، آب از لب و لوچهٔ عناصر باند مغلوب و حامیان مماشاتگر آنها در فضای مجازی جاری کرد. لاریجانی هول شده و در نامهٔ چندش‌آوری به «عرض ارادت» و پابوسی «رهبر فرزانه» شتافت و از این‌که «بیانات حکیمانة» خامنه‌ای «بار دیگر پایه‌های استوار و عقلانی نظام اسلامی را ظهور بخشید» ابراز خوشوقتی کرد و از «بزرگی و بزرگواری و روحیه حق‌طلبی آن حضرت» سپاسگزاری نمود. اما پس از چند ساعت، شورای نگهبان با صدور اطلاعیه‌یی همهٔ این رشته‌ها را پنبه کرد و همهٔ دهانهای آب افتاده، یکباره خشکید. شورای نگهبان در این اطلاعیه با اشاره غیرمستقیم به‌لاریجانی خاطرنشان کرد «در بررسیها، مجموعه‌یی از موضوعات، مستندات و مدارک مورد ارزیابی قرار گرفته و برخی گزارشهای نادرست در نظریه نهایی شورای نگهبان مؤثر نبوده است!».



به‌این ترتیب رد صلاحیت لاریجانی دو قبضه شد و آن‌چنان‌که عباس عبدی از مهره‌های باند مغلوب در حساب توئیتری خود به‌طعنه نوشت: «به نظر می‌رسد، کل ماجرا برای ابهام‌زدایی از رد صلاحیت لاریجانی بود».

اما در ورای کشاکشهای مبتذل باندی، آنچه در این قضیه یکبار دیگر به‌منصهٔ ظهور رسید، شدت بحران سرنگونی است که سراپای نظام را به‌تلاطم انداخته است. همان بحرانی که خامنه‌ای را واداشت به‌زبان معکوس از خطر قیام و سرنگونی و تهدید از جانب «دشمن التقاطی» ابراز نگرانی کند و از این‌که رژیم هنوز سرنگون نشده، به‌طور مبسوطی اظهار شعف و خوشحالی نماید.