İnsan hata yapar çünkü ruhumuz tek bir renkten oluşmaz. İyilik kadar kötülük de bize aittir, aydınlık kadar karanlık da ve siyah kadar beyaz da.

Hatanın olduğu yerde şüphesiz ki affetmek vardır. Eğer böyle bir denge ve inanç olmasaydı (yani affetmek olmasaydı) hem dünyevi işlerimiz hem de ruhsal süreçlerimiz sekteye uğrar ve bir zaman sonra çöküş başlardı.