Efendisi sık sık at gezintisine çıkar, Beyaz Diş de bu gezintilerde ona eşlik
etmeyi belli başlı görevlerinden sayardı. Kuzeydeyken insanoğluna olan
bağlılığını kızak çekerek hizmet etmekle göstermişti. Oysa burada kızak mızak
yoktu, köpeklere yük de vurulmuyordu. Bu nedenle buradaki hizmeti, atın yanısıra
koşmak biçiminde oluyordu. Gün boyu süren en uzun gezintilerde bile hiç
yorulmuyordu. Kurtlara özgü koşma biçimiyle, kendini hiç zorlamadan, kayarcasına
hafif hafif ilerliyor, yirmi-yirmi beş kilometre yol aldıktan sonra neşeli bir
kıvraklıkla atın önü sıra tıpış tıpış koşuyordu.
Bu gezintiler sırasında Beyaz Diş duygularını dile “getirmenin yeni bir yolunu
daha öğrendi. Bu yeni anlatım yolu havlamaydı. Beyaz Diş ömrü boyunca topu topu
iki kez havladı.

Yeni Bölüm Keyifli Dinlemeler