Voor het Ensorjaar 2024 slaan de schrijversklassen van de Academie voor Podiumkunsten in Aalst en het Conservatorium van Mechelen de handen in elkaar. Op hun programma staan o.a. de creatie van een blog DE MAGIE VAN ENSOR, enige podcast afleveringen en uiteraard ook een boek, dat verschijnt in juni.

In de Academie voor Podiumkunsten stoomde Patrick Bernauw alvast een voorproefje klaar: een bonte verzameling poëzie en proza, geïnspireerd door leven en werk van James Ensor. Soms ligt de link voor de hand, soms is het wat verder zoeken. Dat zijn moeder samen met haar zuster Mimi een souvenirwinkeltje uitbaatte in Oostende, waarin naast schelpen en chinoiserie, ook maskers en schedels niet konden ontbreken, sprak zowel tot de verbeelding van de kunstenaar als van deze schrijvers die honderd jaar later aan de slag gingen.

In Jezus Christus, James Ensor! hoort u, in volgorde, een spreekkoor en gedichten van Anna van Ro (Intrede, Maskers, Einde); de monoloog De spiegel van Lili Vanden Wijngaert; poëzie van Katrien Dierick met Schrijf me leeg, Intrige, Demonen en De Man van Smarten; Elke Huygens liet zich door dit laatste schilderij dan weer inspireren tot een verhaal; Jana Van Der Fraenen schreef Vriend noch vijand; Lili Vanden Wijngaert keert nog eens terug met het gedicht Het Slagveld en Hilde Schockaert besluit met het spreekkoor Het hoort niet.

Alle auteurs lazen hun eigen teksten; de spreekkoren werden gevormd door Anna van Ro, Lili Vanden Wijngaert, Katrien Dierick, Hilde Schockaert en Patrick Bernauw, die ook de opname, regie en montage voor zijn rekening nam. De muziek en soundscape is van Fernand Bernauw.