یک کاغذ خوب و یک امضا!
در حالی که هنوز دولت جدید آمریکا در کاخ‌سفید مستقر نشده، حسن روحانی طی اظهاراتی شیادانه و عوام‌فریبانه از رئیس‌جمهور جدید این کشور خواست که «یک کاغذ خوب بیاورد و با یک امضا به برجام برگردد»!

«هر زمان پنج به‌علاوه یک یا چهار به‌علاوه یک، به همه تعهدات عمل کردند، ما هم برمی‌گردیم به تمام تعهدات. اصلاً برای این‌که برگردیم به گذشته، زمان نمی‌برد؛ یک اراده است. چطور برجام پایش شکسته شد؟ آن آدم کم سواد تاجرمسلک، یک کاغذ را خط خطی کرد و گفت من از برجام خارج شدم. خیلی خب، حالا نفر بعد بیاید یک کاغذ خوب بیاورد و یک امضا بکند. یک امضا می‌خواهد. اصلاً زمان و مذاکره نمی‌خواهد» (ری فارس. ۱۹آذر۹۹).



به‌رخ کشیدن تعداد رأی در انتخابات مهندسی شده
حسن روحانی هم‌چنین در ادامهٔ جنگ قدرت با باند غالب نظام، با یک دهن کجی به مجلس ارتجاع و طرح اقدام راهبردی مجلس ارتجاع برای لغو تحریم‌ها و ابلاغ آن از طریق قالیباف به روزنامه‌های رسمی، گفت:

«کسی نمی‌تواند برای دولت خط مشی تعیین کند. خط مشی را فقط رئیس جمهور می‌تواند تعیین کند. کسی نمی‌تواند برای دولت برنامه تعیین کند برنامه را رئیس جمهور تعیین می‌کند به همین دلیل مردم پای صندوق‌های آرا می‌آیند و به شخص رئیس جمهور و به برنامه آن رأی می‌دهند» (همان منبع).

رئیس جمهور ارتجاع آرای خود را رو در روی مجلس ارتجاع و آرای بسیار پایین آن در انتخابات اخیر به رخ کشید تا باند مقابل را در تنگنا قرار دهد.

«برنامه‌یی که ۲۴میلیون نفر به آن رأی داده‌اند نمی‌شود کم یا زیاد کرد، باید تمام چهار سال به آن عمل کرد». (۱)



پالس مذاکره به طرف‌حساب‌های برجام
نکتهٔ مهم این‌که حسن روحانی، در رابطه با طرح اقدام راهبردی مجلس ارتجاع هم خود را از تک و تا نینداخت و از بالای سر مجلس ارتجاع وارد شد و گفت اصلاً کاهش تعهدات را خود من اعلام کردم ولی در عین‌حال به طرف حساب‌های برجام پالس داد و به‌طور تلویحی گفت که زیاد نگران اولدروم بالدروم‌ها و گرد و خاک به‌پا کردنهای نمایندگان مجلس ارتجاع نباشند؛ زیرا همهٔ این‌ها پروپاگانداست و قابل بازگشت است.

«این‌که بناست و اعلام شده که در نطنز نصب سانتریفوژ IR۲M داشته باشیم این‌که جدید نیست که حالا اروپایی‌ها نوحه به‌پا کرده‌اند. این‌که نیاز به سینه‌زنی ندارد. ما گفته‌ایم کاهش تعهدات. کاری که در نطنز داریم انجام می‌دهیم بر اساس اعلام رسمی شخصی من بوده است. الآن همان کار را داریم می‌کنیم. اما همیشه گفته‌ایم کاری می‌کنیم که قابل بازگشت باشد. ممکن است ده‌هزار سانتریفوژ هم راه بیفتند، اما هر وقت بخواهیم یک ساعت نیم ساعت بعد، خاموش می‌کنیم». (همان)



شلاق‌کش و تحقیر حسن روحانی از سوی رسانه‌های باند غالب
رسانه‌های وابسته به باند غالب به‌صورتی تحقیرآمیز به اظهارات روحانی واکنش نشان دادند. کیهان شریعتمداری (۲۰آذر۹۹) با طعنه نوشت:

«بگذارید مردم شاد باشند! آقای رئیس‌جمهور وقت خوبی برای شوخی نیست»!

و با یادآوری بودجهٔ بنا شده بر باد، او را به باد حمله گرفت:

«کارشناسان معتقدند که رویکرد غیرکارشناسی دولت درباره فروش ۲میلیون و ۳۰۰هزار بشکه نفت در ۱۴۰۰، نه تنها مصداق «عدم اتکا به نفت» نیست؛ بلکه شائبه دلخوشی و اعتماد بلاوجه به دولت آینده آمریکا در آن دیده می‌شود».

و در جای دیگر اضافه کرد:

«مدتی است برخی دوستان دولتی، دقیقاً همان رویکرد سال‌های ۹۲ و ۹۶ را در دستور کار قرار داده و همان وعده‌ها را تکرار می‌کنند. ریشه همه مشکلات اقتصادی را (که به خارج گره زده و قرار بود با مذاکرات هسته‌یی بخشکانند)، دوباره به خارج گره زده و می‌خواهند باز مذاکره بخشکانند! اینجا فقط جای «موشک» و «نفوذ منطقه‌یی ایران» با «توان هسته‌ای» عوض شده و روش، همان است که قبلاً بوده! گویا می‌خواهند از یک‌ سوراخ دوبار گزیده شوند. البته شاید، هدف دیگری در سر دارند».

رسالت (۲۰آذر۹۹) با نیش و کنایه خطاب به او نوشت:

«ایشان همه این‌ها را گفته‌اند که بگویند باید صدای ما در سیاست خارجی واحد باشد. طبعاً از نظر ایشان، وحدت صدای ما در حوزه خارجی، اجرای قانون مصوب نمایندگان مردم نیست. صدا باید واحد باشد یعنی همه باید همان حرفی را بزنند که ما می‌زنیم. اما این اشتباه است». (رسالت. ۲۰آذر۹۹)



گزینه‌های نظام ولایی در باتلاق برجام
این تک و پاتک بین باندهای نظام در جنگ قدرت بر سر ریاست‌جمهوری آینده و نیز مذاکره در رابطه با برجام، در حالی صورت می‌گیرد که علی خامنه‌ای در سکوت مرگباری فرو رفته است؛ این البته قبل از هر چیز بیانگر فلاکت و ورشکستگی نظام است. حتی در صورت بازگشت به برجام، نظام ولایی دو گزینه بیشتر در پیش رو ندارد:

۱ـ پافشاری بر طرح اقدام راهبردی مجلس ارتجاع، افزایش غنی‌سازی با راه‌اندازی سانتریفوژهای پیشرفته در نطنز.

این راهی است که باعث اجماع اروپا و آمریکا می‌شود و مکانیزم ماشه را علیه رژیم فعال می‌کند.

«مجلس طرحی را با قید دوفوریت به تصویب رساند که خلاصه آن توقف همکاری با برجام، خروج از پروتکل الحاقی، قطع احتمالی رابطه با آژانس و بالاخره احتمال گرفتار شدن ایران ذیل بند ۷ منشور است؛ یعنی شورای امنیت می‌تواند مجوز حمله نظامی به ایران را صادر کند. همان بلایی که «کاغذپاره‌های» دوران رئیس دولت مهرورز در سال‌های ۸۴ تا ۹۲ بر سر کشور آورده بود». (صادق زیباکلام. همشهری آنلاین. ۲۰آذر۹۹)

۲ـ تن‌دادن به شرایط اروپا و آمریکا و آمدن به پای برجام پلاس (پذیرش برجام‌های ۲ و ۳) و سرکشیدن جام‌های پی‌درپی زهر.

«مقامات سه کشور اروپایی که پیش‌تر روزه سکوت اختیار کرده بودند امروز آن‌چنان خط و نشان می‌کشند که حدی برای بی‌شرمی آنها قابل تصور نیس؛ به‌طوری که هایکو ماس، وزیر خارجه آلمان، بار‌ها سخنان مشابه و تندتر از آن را در تریبون و رسانه‌های مختلف بیان کرده‌اند. حتی اگر جمهوری اسلامی بپذیرد که برجام‌های ۲ و ۳ را با غرب امضا کند، اما این سؤال را از اصلاح‌طلبان باید پرسید که کدام منافع مردم ایران در برجام ۱ اجرایی شد که ما به سراب برجام ۲ و ۳ دلخوش کنیم». (جوان. ۲۰آذر۹۹)

***

این همان باتلاقی است که نظام ولایی در آن گرفتار آمده و با هر تک و پاتک و مخلاب کشیدن باندهای قدرت‌طلب آن بر سر و روی یکدیگر، بیشتر در آن فرو می‌رود. (۲)





پانوشت: ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

(۱) مسیح مهاجری، پیش‌تر از این با تعریض به مجلس ارتجاع گفته بود:

«وقتی آقای قالیباف در نطق تلویزیونی خود گفت من مثل دولت حرف نمی‌زنم، من نماینده مردم هستم، یاد آنچه در انتخابات خبرگان سال۱۳۹۴ و بعد از آن رخ داده بود افتادم. با خودم گفتم خوب شد با این فرمایشات حکیمانه فهمیدیم ۲۴میلیون رأی رئیس‌جمهور روحانی که بالای ۶۰درصد آراء ماخوذه در کل کشور در انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۳۹۶ بود، به این معنا نیست که رئیس‌جمهور نماینده مردم است ولی حدود ۲۰درصد رأی مردم تهران بحمدالله به‌معنای نمایندگی مردم است و دارنده آن می‌تواند بر کرسی ریاست مجلس تکیه بزند». (انتخاب. ۱۵آذر۹۹)

(۲) «غافل هستیم و به خیال خود با افزایش عناصر کاذب درآمدزا در بودجه می‌خواهیم مرهمی بر زخم‌های مردم بگذاریم، در‌حالی‌که هر‌چه پای را در مرداب بیشتر فشار می‌دهیم، بیشتر فرو‌می‌رویم». (شرق. ۲۰آذر۹۹)