کنتراست - محمود رویایی و مسعود ابویی
سئوال:
قتل عام دقیقا از کی شروع شود؟
مسعود ابویی:
از سال ۶۰ که به زندان وارد شدیم این حس را داشتیم که با رژیمی روبرو هستیم که اساسا زندانی را به نام زندانی سیاسی قبول ندارد و این را بارها از زبان زندانبانهای مختلف و در ستوه مختلف شنیدم، برای مثلا یک بار من برای بهداری میرفتم در مسیر که من حرف زدم من را برد در سلول دیگری بدون وسایل، زمانی که اعتراض کردم چرا آوردین انفرادی گفت: ببین طبق فتوای خمینی به دلیل هرگونه رابطه ای یا نسبتی با جریان محارب حکمتان اعدام است، اگر زندان ماندید این رحمت و ر‌أفت جمهوری اسلامی شامل حالتان شده یک تخفیفی داده شد که به شما حکمی داده شده.
در سال۶۳ در انفرادیهای گوهر دشت، یک روز رفیق دوست با طرح تقسیم زندانیان به ۳ دسته زرد، سفید و سرخ ازهمان زمان تصمیم داشتند که زندانیان را تصفیه کنند. زردها کسانی بودند که موضعشان مشخص نیست، سرخها کسانی هستند که سر موضع هستند و تصمیم گرفتن که اعدام بشوند، سفید کسانی هستند که از موضعشان پایین آمدند و به نوعی نادم شده اند..........
محمود رویایی:
آن چیزی که به قتل عام ۶۷ منجر شد، مربوط به زمستان سال۶۶ است. در تهران و سایر شهرستانها اقدام به طبقه بندی زندانیان کردند، یعنی با یک سئوال و جواب ساده.
میپرسیدند اتهامت چیست؟ آیا حاضری مصاحبه بکنی؟ و از این دست سئوالات، که نتیجه این کار این بود که در زندان گوهر دشت یک بند را جدا کردند به نام بند یک، زندانیانی که نمیخواستند اعدام کنند در آن بند می انداختند، و این افراد به نظر زندانبان آدمهای خطرناکی نبودند، و بقیه بندها را طبق برنامه ای که داشتند می خواستند اعدام کنند.
بعد متوجه شدیم که در تمام شهرستانها این کار را کرده اند، مشخصا زندانیان کرمانشاه را روز اول فروردین سال۶۷ منتقل کردند به تهران.........