اتحادیهٔ اروپا اعلام کرد ۸تن از مهره‌های بسیج و نیروی انتظامی و ۳ ارگان رژیم آخوندی را به‌خاطر شراکت آنها در سرکوب قیام آبان ۹۸ تحریم می‌کند؛ قرار است هفتهٔ آینده پس از تعطیلات عید پاک در اروپا، این تحریم‌ها، با اعلام اسامی افراد و نهادهای مربوطه اعمال شود.

همزمان با این تحریم‌های جدید، تحریم ۸۰ شخصیت حقیقی و حقوقی رژیم که در سال۲۰۱۱ توسط آمریکا و اتحادیه اروپا صورت گرفته بود نیز تمدید شد.



«این اولین باری است که اتحادیهٔ اروپا از سال۲۰۱۳ علیه رژیم ایران به‌دلیل نقض حقوق‌بشر دست به‌تحریم می‌زند» (رویترز-۱۱فروردین). اتحادیهٔ اروپا پس از امضای برجام طی سالهای اخیر و پس از خروج آمریکا از برجام تمام توان خود را برای احیای برجام به‌کار گرفته بود و در این مسیر بر نقض حقوق‌بشر توسط رژیم آخوندی و کشتار مردم ایران، به‌ویژه در قیام آبان۹۸ چشم بسته بود، اما اکنون این اقدام اتحادیه اروپا گامی در مسیر اجماع بین‌المللی علیه رژیم است که همواره کابوس آخوندها بوده است. چرا که پس از ناامید شدن غربی‌ها از دست برداشتن رژیم از بمب‌سازی و توسعهٔ موشکی و دخالت منطقه‌ای و رعایت موازین حقوق‌بشر، اکنون آنها «به‌دنبال اجماع‌سازی علیه تهران خواهند بود که اگر نظام» عقب‌نشینی نکرد «جهوری اسلامی را در یک بن‌بست و انزوای سیاسی و دیپلماتیک قرار دهند» (روزنامهٔ حکومتی اقتصاد سرآمد-۴دی۹۹)، در این صورت «خطر اجماع‌سازی به‌مراتب می‌تواند شرایط سخت‌تری از دوران تاریک ترامپ برای ما رقم بزند» (روزنامهٔ حکومتی شرق-۵بهمن۹۹).



البته روشن است اتحادیهٔ اروپا و کشورهای اروپایی خواسته‌شان پیوسته حفظ برجام جهت تقویت تجارت و منافع اقتصادی از قٍبُل رژیم بوده است. اما اکنون اعلام تحریم‌های جدید و تمدید تحریم‌های قبلی، حاکی از جهت‌گیری دیگری است. این جهت‌گیری متفاوت ناشی از دو عامل است، اول مقاومت مردم ایران و مشخصاً قیام سراسری و آتشین آبان۹۸ و استمرار آن‌که در ماه گذشته از بلوچستان شعله کشید و هم‌چنین فعالیت‌های رو به‌گسترش کانون‌های شورشی.

دوم، وضعیت به‌شدت متزلزل رژیم و ماهیت غیرقابل تغییر آن‌که قادر به نشان دادن کمترین انعطافی نیست. حاصل و برآیند این دو عامل، تغییر بازگشت‌ناپذیر تعادل‌قوا نسبت به مقطعی (سال۲۰۱۵) است که در آن برجام امضا شد؛ آن شرایط به‌کلی تغییر کرده و تعادل جدیدی حاکم شده که رژیم در آن بسیار دست پایین را دارد.



همسو شدن اتحادیه اروپا با دولت جدید آمریکا علیه رژیم و تأکید بر ضرورت توافق جدیدی بر مبنای تعادل سال۲۰۲۱؛ هم‌چنین اجماع دو حزبی درون آمریکا، همه گویای بازگشت‌ناپذیری تعادل پیشین است. هر چه هم زمان می‌گذرد با وجود همهٔ دعاوی و التماس‌های روحانی که «نظام به‌دنبال صلح است و نشان داده که به تعهدات خود پایبند است و امروز نوبت ۵+۱ است که در این شرایط به‌وظایف خود عمل کند!» (۱۲فروردین)، هم‌چنین با وجود تمایل دولتها به مماشات و معامله با رژیم، اما همه چیز گواه این است که تحولات با شتاب به سمت تشدید تضاد رژیم با کشورهای غربی پیش می‌رود و خامنه‌ای در دوراهی مسیر زهرخوری و از دست دادن هژمونی ولایت، با مسیر رویارویی با جامعه جهانی و فشارها و انزوای بیشتر، باید یکی را انتخاب کند.