بی آیندگی و سرنگونی
در روزنامه‌های حکومتی در کنار مطالب بی‌شمار به بحرانهای مختلف نظام، از جمله شیوع مجدد کرونا اشاره شده. که روزنامه‌های هر دو باند حاکم تلاش کرده‌اند ناکارآمدی نظام در مهار کرونا را به حساب مردم بگذارند، اما اذعان به چشم‌انداز تیرهٔ نظام و سرنوشت محتومش، به بیانهای مختلف موضوع مشترک روزنامه‌های هر دو باند حاکم است. رسالت از باند فاشیستی مؤتلفه نوشته است: «انباشت ناکارآمدی و خطاهای فاحش و بحران‌ساز دولت، کاهش سرمایه اجتماعی نهاد قانون‌گذاری، بی‌تحرکی قوه مجریه، بالا رفتن فشار اقتصادی بر روی دوش مردم و کوچک شدن سفره‌ها، دلایل متعددی دارد، اما هر چه هست، فرصت محدود است. زمان آزمون‌وخطا گذشته است». و روزنامه شرق از باند مغلوب هم نوشته است: «پیش‌بینی می‌شود بر اثر بحران کرونا بین ۸/۲ تا ۴/۶ میلیون نفر از شاغلان، شغل خود را از دست بدهند که از این تعداد، ۷۰درصد فاقد هر گونه پوشش بیمه‌ای هستند. ناگفته پیداست همین عامل، نشانگر تأثیرات عمیق بر بازار کار و رکود اقتصادی خواهد بود و علاوه بر مشکلات اقتصادی، تأثیراتی عمیق بر سایر حوزه‌های مختلف اجتماعی، سیاسی، امنیتی، فرهنگی، اداری خواهد گذاشت». و در انتها تأکید کرده: «قطعا بحران بی‌کاری و فقر تبدیل به مسائل دیگر می‌شود».



از بن‌بست سرکوب تا انزوای جهانی
طیف وسیعی از بحرانهای گریبانگیر نظام در روزنامه‌های امروز دیده می‌شود. از نگرانی برای پیامدهای خفگی اقتصادی تا گرانی و رکود و بیکاری، از تهدید زلزله در تهران که برای نظام تهدید امنیتی است تا انزوای جهانی و تشدید تحریم‌ها و تا طرد نظام از سوریه و عراق. در مورد انزوای جهانی و تشدید تحریم‌ها ستاره صبح نوشته است «اگر (نظام) بخواهد با لجبازی به تعهدات خود بی‌توجهی کند و از ان. پی. تی خارج شود و یا هر حرکتی که هر کشور مستقلی می‌تواند انجام بدهد را در پیش بگیرد، قطعاً پیش از آن‌که آمریکا دست به‌کار شود، روسیه و چین به مکانیسم ماشه استناد می‌کنند و در نتیجه قطعنامه‌یی که شش قطعنامه احمدی‌نژادی را معلق می‌کرد مجدداً به جریان می‌افتد». این روزنامه حکومتی در ادامه از این بحران به بحران بعدی رفته و نوشته است «ولی مهم‌تر از همه این‌ها جنگ اقتصادی است که به‌طور تمام و کمال از طرف آمریکا اعمال می‌شود. آمریکا تجارت بین‌المللی (نظام) را به گروگان گرفته است ». و از این بحران هم به بحران بعدی یعنی دوراهی تسلیم و ذلت رفته و نوشته است «تا زمانی که بر دلایل و ریشه‌های اصلی تحریم (نظام) مذاکره نشود و یا توافق و تفاهمی صورت نگیرد این وضعیت ادامه خواهد یافت». روزنامه حکومتی مستقل هم ضمن اشاره به سرکوب معلمان توسط رژیم به بن‌بست سرکوب اشاره کرده و نوشته است «صدور احکام سنگین و بی‌قاعده برای برخی، ربطی به پرونده و عملکرد آنها ندارد و نوعی ارسال پیام برای بقیه افرادی است که کله‌شان بوی قورمه سبزی می‌دهد.. . این را در اصطلاح «النصر بالرعب» می‌گویند. یعنی با ترس جلوی فعالیت مخالف و منتقد را بگیریم. آنچه دارد اتفاق می‌افتد ظلم بی‌حد است و من نمی‌دانم تا کجا جواب می‌دهد؟».

ترکیدن بادکنک بورس
در روزنامه‌های هر دو باند حاکم ادعای راهگشایی اقتصادی از طریق بازار سرمایه و بورس تکذیب شده و نسبت به پیامدهای تبلیغات دروغین حکومتی هشدار داده‌اند. دنیای اقتصاد نوشته است: «کارشناسان مرکز پژوهش‌ها معتقدند اصرار بر اصلاحات ساختاری کاغذی بدون توجه به مقتضیات سیاست‌گذار، در این شرایط پیش نخواهد رفت و در عمل با موانع جدی ناشی از کنش‌های سایر ذی‌نفعان مواجه می‌شود و ضمن توقف، به زنجیره‌یی از مشکلات دیگر ختم خواهد شد». کیهان خامنه‌ای هم نوشته است: «مسأله اصلی این است که ما در کشور یک حجم سنگین نقدینگی داریم که مثل یک اقیانوس معلق بالای سر اقتصاد ایران قرار گرفته و هرجا فرود بیاید، موجب انفجار در آن بازار می‌شود. یک بخشی از این نقدینگی سال۹۶ در بازار ارز فرود آمد و قیمت دلار را بدون هیچ دلیل منطقی اقتصادی از حدود ۴هزار تومان تا حدود ۲۰هزار تومان افزایش داد.

تجربه نشان داده که رشد بورس و قیمتها در این بازار شبیه فواره است. قیمتها تا یک جایی بالا می‌رود و به یک باره اُفت می‌کند.. . در این اُفتها عده‌یی ضررهای شدیدی را متحمل می‌شوند».