مسؤليتپذيري و هژموني زنان
اين مقاومت، از آنجا كه از آرمان برابري الهام گرفته مصدر خلق دستاوردهاي انساني و
فرهنگي ارزشمندي، چه در روشهاي جديد كار و پيشرفت زنان و چه در حل تضادهاي
محتوايي در پروسة رهايي زنان و مردان بوده است. ازجمله ما به اين نتيجه رسيديم كه
روشهاي كلاسيك براي مسئول شدن زنان كهنه است. بنابراين روش جديدي در پيش
گرفتيم، ما اين حقيقت را دريافتيم كه قبل از هر چيز، بايد از زنان خواست كه مسئوليت
خودشان را به عهده بگيرند. همچنين بايد مواضع مسئول و رهبري كننده را، بدون هيچ
نگراني به ذيصلاحترين زنان سپرد، زيرا ميتوانند از عهدة آن برآيند. وگرنه، در يك
روندكلاسيك، يعني در بطن يك نظام مردسالار،غيرممكن است كه زنان به طورعمومي
بتوانندصلاحيتهايشان را اثبات كنند....
رهايي مردان
اما مشكلات به اينجا ختم نميشد. بگذاريد به يك زمينه ديگر از تضادهايي كه مردان
و زنان ما در كشاكش مبارزه با انديشة مبتني بر تبعيض جنسي با آن درگير بودند اشاره
كنم:
يكي از مردان مجاهد میگفت: »بحث رشد خواهران و به عهده گرفتن مسئوليتها توسط
آنها را در حد يكيا چند مورد پذيرفته بودم و خوشحال بودم كه از آن عبوركرده و
جلو رفته ام…...
.....در افتادن با آن برايم خيلي سخت بود. به خودم ميگفتم كاش ميشد با يكبار انقلاب
كردن همه ارزشهاي مردسالاري را در تماميت آن طلاق داد و ارزشهاي دنياي نوين را
جايگزين كرد. ولي متأسفانه دنياي كهن با تمام قدمت تاريخي آن در درونم ريشه دوانده
بود و با هر تهاجم انديشه نو عقب مي نشست ولي باز در سنگر ديگري سر بر می آورد
و حمله خودش را شروع می کرد.......