Zbigniew Wilk urodził się 22 lipca 1951 roku w Dzierdziówce niedaleko Stalowej Woli. Miał brata Jana oraz dwie siostry: Ewę oraz Magdalenę.

Gdy ukończył Szkołę Podstawową w Zbydniowie śladem starszego brata wyjechał na Śląsk, gdzie najpierw ukończył Zasadniczą Szkołę Górniczą, a następnie Technikum Górnicze Ministerstwa Górnictwa i Energetyki im. Powstańców Śląskich – tam uzyskał dyplom technika górnika. Tuż po ukończeniu nauki w 1971 roku podjął pracę w kopalni KWK „Wujek”. Z początkiem 1974 roku przeniósł się na KWK „Śląsk", jednak pracował tam zaledwie kilka tygodni, po czym wrócił do swojego poprzedniego miejsca pracy.

Przez większą część swojego życia aktywnie uprawiał sport, a po przyjeździe na Śląsk grał w katowickim Klubie Sportowym „Rozwój”.

20 września 1975 roku poślubił Elżbietę Kulczyk, z którą miał córkę Magdalenę oraz syna Marcina.

Gdy 14 grudnia górnicy kopalni „Wujek” zadecydowali o strajku, przyłączył się. Jak później relacjonowała jego żona, pomimo błagań, odmówił opuszczenia kopalni. Jak twierdził, nie mógłby tego zrobić, gdy cała Polska walczy.

16 grudnia, gdy padły strzały, trzydziestoletni wówczas Zbigniew Wilk został dwukrotnie trafiony w okolice krzyżowo-lędźwiowe. Poniósł śmierć na miejscu. Jego pogrzeb odbył się 21 grudnia 1981 roku na cmentarzu w Katowicach-Piotrowicach.