نگاهی به داده‌های سیاسی ـ اجتماعی، بیانگر آن است که خامنه‌ای و دولت سوگلی او در یک میدان مین به وسعت ایران ۸۰ میلیونی گیر افتاده‌اند. برای نیروی گیر افتاده در میدان مین، اولین اشتباه می‌تواند آخرین آن باشد. آنالیز گفتار و کردار سران حاکمیت اضطرار، اضطراب و پریشانی آنها را نمایان می‌کند.

خامنه‌ای و دایناسورهای عمامه‌دار تجربهٔ قیام آبان۹۸ را در پشت سر دارند. می‌دانند که وقتی آتش قیام برافروخته شود، مهار آن آسان نخواهد بود. آنها پیش‌لرزه‌های قیام گرسنگان را در شهرهای مختلف خوزستان، مانند اهواز و ایذه و باغملک و سوسنگرد احساس کرده و با قطع بی‌سر و صدا و بزدلانهٔ اینترنت به آن پاسخ دادند. طنین شعار «توپ تانک فشفشه، خامنه‌ای کشته شه» در مسجد سلیمان به آنها فهماند که نمی‌توانند با معیشت مردم و قوت لایموت آنها بازی کنند؛ از این رو ترسان از این وضعیت، پیاپی به یکدیگر هشدار می‌دهند. این هشدارهای ترس‌خورده ناشی از دیدن شبح هراسناک قیام و احساس پس‌لرزه‌های آن در جامعهٔ ملتهب و مستعد شورش ایران است.

‌نمونه‌هایی از این هشدارها را از نظر می‌گذرانیم:



«مواظب باشیم، مواظب باشیم، مواظب باشیم»!
آخوند محمدعلی ارزنده، امام جمعه همدان:

«مواظب باشیم کاری نکنیم دشمن از این نوع جبهه گرفتن و حرف زدن بهره ببرد و هدف دشمن این است که نظام مقدس جمهوری اسلامی را از بین ببرد، ما چه جوابی می‌خواهیم به خانواده‌های عزیز و بزرگ شاهد بدهیم؟... مواظب باشیم مواظب باشیم مواظب باشیم» (تلویزیون حکومتی. ۱۷اردیبهشت).

دیگری خواهان آن است که در این وضعیت بلبشو همه زیپ دهانشان را ببندند و لام از کام نگویند مبادا اظهاراتشان جرقه در انبار نیترات نارضایتی بیندازد.

عبدالحسین روح الامینی نمایندهٔ مجلس ارتجاع:

«دولت نیازمند قرارگاه رسانه‌یی منسجم برای جلوگیری از تزریق تناقض و تشویش به جامعه است» (تابناک. ۱۸اردیبهشت).



«کمتر حرف بزنند... اگر عرضه دارند کار بکنند»!
آخوند مصطفی محامی، امام جمعه زاهدان نیز مشابه همین را به حکومت گوشزد می‌کند. از رئیسی می‌خواهد به زیردستانش بگوید «کمتر حرف بزنند، مجبور نیستند هر کدام یک حرفی بزنند که بعد خلاف آن عمل بشود؛ حرف بی‌ربط بدون مستند و بعد هم مردم را سرگردان کنند. کمتر حرف بزنند اگر عرضه کار دارند کار کنند. اقلا حرف نزنند و داغ دل مردم را تازه نکنند». ! (تلویزیون شبکهٔ هامون. ۱۷اردیبهشت)

آخوند رسول فلاحتی، در نمایش جمعهٔ رشت بدون تعارف و مجامله به‌وجود شورش بر علیه حکومت اعتراف کرد و عاجزانه خواست که مردم به جان آمده حاکمیت را به چالش نکشند.



«شورش علیه نظام اسلامی را معارف دین خدا نمی‌پذیرد»!
«شورش علیه نظام اسلامی را معارف دین خدا نمی‌پذیرد در نظام اسلامی مردم باید مطالبات‌شان را جوری مطرح کنند که لکه بر نظام اسلامی و دامن نظام اسلامی ننشیند. در نظام اسلامی باید مردم جوری برخورد کنند در حکومت اسلامی که دشمن فرصت‌طلبی نکند. در نظام اسلامی اجتماعاتی که نظام اسلامی را چهره‌اش را سیاه می‌کند پسندیده و مقبول معارف دین خدا نیست. در نظام اسلامی در برخی موارد باید سختیها را تحمل کرد تا نظام اسلامی پرچمش و بیرقش و ابهتش در دنیا بماند. نباید ما نظام اسلامی را زود به چالش بکشانیم حتی مدیران فاسد را باید از طرقی ما برخورد بکنیم که اون طرق منجر به سیاه کردن اصل نظام و چهره نظام نشود» (تلویزیون شبکهٔ باران. ۱۷اردیبهشت).



خشم در حال غلیان
به‌رغم وسوسه‌های خناس و جلوه‌گریهای ریاکارانهٔ عمامه‌داران ریایی بر منابر حکومتی، ارتش گرسنگان عامل تیره‌روزی خود را شناخته است. امروز همه می‌دانند که برای پایان دادن به این وضعیت باید با اصل ضدایرانی ولایت فقیه درافتاد و تمامیت استبداد دینی را به زیر کشید. موعظه‌های آن‌چنانی برای تحمل سختی دیگر گوش شنوایی ندارد. سران حاکمیت چه حرف بزنند، چه سکوت کنند، چه در پشت هشدارهای شداد و غلاظ به یکدیگر پنهان شوند، چه فرصت‌طلبانه، خود را به رنگ اپوزیسیون درآورند، حنایشان دیگر رنگی ندارد.

خشم عظیم گرسنگان و کارد به استخوان رسیدگان در حال غلیان است و متوقف نخواهد شد.