در سال۱۳۱۱ رضا خان قراردادی ننگین با شرکت نفت ایران- انگلیس امضا کرد، قراردادی که انبوهی امتیاز و سرمایه مردم ایران را تقدیم استعمار پیر انگلیس کرد، آن هم در شرایطی که مردم زیر چکمه دیکتاتوری رضاخان در فقر و نداری به سر می‌بردند.

دکتر مصدق بعدها در مورد این خوش‌خدمتی رضا شاه به استعمار گفت: «تاریخ عالم نشان نمی‌دهد که یکی از افراد مملکت به وطن خود شانزده بلیون و صدو بیست و هشت میلیون ریال ضرر زده باشد و شاید مادر روزگار دیگر نزاید کسی که به بیگانه چنین خدمتی کند».

اما گویا مادر روزگار فردی و افرادی بدتر از رضا خان هم زایید که مثل رضا خان و بلکه بیشتر از او از جیب مردم ایران به بیگانه خدمت می‌کنند.

کافی است ایران فروشی خامنه‌ای و رژیمش مورد بررسی قرار گیرد که در سالهای اخیر از دریای خزر تا خلیج‌فارس و کف آبهای عمان را چگونه به روسیه و چنین پیش کش کرده‌اند.

آخرین مورد آن قرارداد ۲۵ ساله‌ای است که خامنه‌ای و روحانی با چین بسته‌اند و تلاش کرده‌اند مفاد آنرا مخفی نگهدارند.

اما در جنگ گرگها در درون نظام کم کم روشن می‌شود که یک ایران‌فروشی بزرگ دیگر در حال وقوع است.



قرادادی شبیه برجام
افتضاح وطن‌فروشی آخوندها آن‌چنان بالا گرفته است که رسانه‌ها و مهره‌های حکومتی هم نسبت به آن اذعان می‌کنند و در جدال باندی بعضاً نسبت به آن اعتراض می‌کنند.

احمدی بیغش عضو مجلس ارتجاع خطاب به ظریف گفت: «آیا این قرارداد شما با چین شبیه برجام غربی نیست؟» (رادیو فرهنگ ۱۵ تیر۹۹).

آصفری یکی دیگر از اعضای مجلس هم در مورد قرار داد ننگین۲۵ ساله گفت: «توافق ۲۵ساله دارند چینی‌ها می‌بندند که هیچ مجلس شورای اسلامی در جریان این موضوع نیست. الآن در فضای مجازی شایعات بسیار گسترده‌یی در خصوص واگذاری کیش و مسایل مختلف دارد انجام می‌شود» (رادیو فرهنگ ۱۵تیر ۹۹).

علی ربیعی سخنگوی دولت روحانی برای ساکت کردن صدای مخالفان در مجلس آخوندی و در سایر نهادهای حکومتی با این قرارداد، پای خامنه‌ای را در این قرارداد میان کشید و گفت: «در قرارداد با دولت چین هیچ موضوع مخفی وجود ندارد، زمانیکه آقای شی با مقام معظم رهبری ملاقات کردند، درباره این قرارداد صحبت شده و به مردم اعلام شد. در سفر سال گذشته آقای دکتر ظریف به چین باز هم این موضوع مطرح شد و چیز جدیدی نیست». ! (تلویزیون رژیم ۱۷تیر ۹۹)



خامنه‌ای بانی اول قرارداد
در زمینه موافقت و دفاع علی خامنه‌ای از این اقدام وطن‌فروشانه سایت اعتماد ۹۹ نوشت: «بحث توافق همکاری ایران و چین هنگام توافق برجام مطرح شد. حدود پنج سال پیش و در سال۱۳۹۴، شی جین پینگ رئیس‌جمهوری خلق چین در دیدار با رهبر ایران تأکید کرده بود آمادگی داریم همان‌گونه که در زمان تحریم‌ها در کنار ایران بودیم، پس از برداشته شدن تحریم‌ها نیز همکاریهای خود را در همه زمینه‌ها گسترش دهیم.

در سال۱۳۹۴ و ۱۱روز پیش از توافق هسته‌یی ایران و کشورهای گروه ۱+۵، رئیس‌جمهوری خلق چین در سفر به تهران با رهبر معظم انقلاب دیدار کرد. رهبری در این دیدار اظهار داشتند: دولت و ملت ایران همواره به‌دنبال گسترش روابط با کشورهای مستقل و قابل اطمینان هم‌چون چین بوده و هستند و بر همین اساس، توافق رؤسای جمهوری ایران و چین برای یک روابط استراتژیک ۲۵ساله، کاملاً درست و حکمت آمیز است. جمهوری اسلامی ایران هیچ‌گاه همکاریهای چین در دوران تحریم را فراموش نخواهد کرد [سیاست‌های سلطه‌گرانه برخی کشورها به‌ویژه آمریکا و همکاری غیرصادقانه آنها با کشورهای دیگر] موجب شده است که کشورهای مستقل، به‌دنبال همکاریهای بیشتر با یکدیگر باشند و توافق ایران و چین برای روابط استراتژیک ۲۵ساله در همین چارچوب است که باید پیگیری شود». (اعتماد آنلاین ۱۹تیر ۹۹).



بذل و بخشش امتیازات باور نکردنی
در حالی که حکومت آخوندی از انتشار مفاد قرارداد وطن‌فروشانه ۲۵ساله خود با چین امتناع می‌کند، گزارشهای منتشر شده حاکی از قراردادی وطن‌فروشانه مبنی بر دادن امتیازات باور نکردنی در رابطه با جزیره کیش و امتیازات کلان اقتصادی در ازای حمایتهای نظامی و منطقه‌یی از سوی چین است.

این در حالی است که پروازهای ماهان ایر سپاه پاسداران به چین در بحبوحه بحران کرونا و انتقال ویروس کرونا به قم و سپس به سایر نقاط ایران، اعتراضات گسترده‌یی را بر سر روابط سپاه پاسداران و حکومت آخوندی با چین به‌دنبال داشته است.

درباره قرارداد با چین رادیو فرانسه گزارش داد سایمون واتکینس نویسنده و خبرنگار اقتصادی انگلیسی به‌نقل از منابع خود گفت: «هفته گذشته خامنه‌ای با پیشنهاد فرماندهان سپاه پاسداران و سرویس‌های امنیتی سپاه مبنی بر افزودن همکاریهای گسترده نظامی و اطلاعاتی با توافق ۲۵ساله ایران و چین موافقت کرد.

بخش دیگری از مفاد همکاریهای ایران با چین و روسیه تبادل با آنها برای آموزش فرماندهان سپاه پاسداران است و متقابلا ۱۱۰ مستشار چینی و روسی برای آموزش افسران سپاه پاسداران در ایران مستقر خواهند شد».

رادیو فرانسه افزود: «در ازای این همکاریهای نظامی و اطلاعاتی جمهوری اسلامی ایران امتیازات اقتصادی گسترده‌یی به‌ویژه در حوزه انرژی به چین می‌دهد.

جمهوری اسلامی متعهد شده که نفت، گاز و فرآورده‌های پتروشیمی خود را ۱۲درصد ارزانتر از قیمت متوسط بازار و با پذیرش تخفیف مضاعفی معادل ۶تا ۸درصد به چین بفروشد. در عین‌حال چین مجاز خواهد بود که مطالبات ایران را با ۲سال تأخیر و به ارز سیال بپردازد.

به این ترتیب چین فرآورده‌های نفتی ایران را دست‌کم ۳۲درصد ارزانتر از بهای واقعی آنها در بازارهای جهانی خریداری خواهد کرد» (رادیو فرانسه ۱۷تیر ۹۷).



تجربه شکست‌خورده نگاه به چین و روسیه
در مخالفت با این قرارداد روزنامه حکومتی ستاره صبح ۲۱تیر ۹۹ با عنوان «شکست سیاست نگاه به شرق با قرارداد همکاری ۲۵ساله با چین جبران نمی‌شود» نوشت: «چین به‌رغم تحریم‌های آمریکا از ایران نفت می‌خرد، اما کم می‌خرد. پرسش این است که خرید نفت کم و ارزان چه دردی از دردهای اقتصاد ایران و دردهای مردم را دوا می‌کند؟ پرسش این است که وقتی خود چین زیر تیغ تحریم‌های ایالات متحده است، چگونه می‌تواند از اثر تحریم‌ها بر اقتصاد ایران بکاهد؟ پرسش این است اگر روزی رابطه پکن - واشنگتن بهبود یابد چین بین حمایت از ایران و آمریکا کدامیک را انتخاب خواهد کرد؟ مردم ایران به یاد دارند که چین و روسیه در دوران ریاست‌جمهوری «باراک اوباما» چگونه پشت‌پرده با آمریکا ساختند و با امتیاز گیری پای شش قطعنامه به‌ویژه قطعنامه ۱۹۲۹ شورای امنیت علیه ایران را امضا کردند. اکنون این پرسش مطرح است که چه ضمانتی وجود دارد این دو کشور برای منافع خود دوباره چنین بندوبستی با یکدیگر علیه ایران و به نفع ایالات متحده تکرار نکنند؟».

واقعیت این است که چین و روسیه همواره منافع بزرگ دیگر خود را بر منافع رابطه با رژیم ترجیح داده‌اند، و قطعاً زمانی که برای چین مشخص شود منافع دیگری بر منافع رابطه با رژیم و قرار داد ۲۵ساله با آن برتری دارد، برای رسیدن به آن منافع در تجدید نظر در رابطه با رژیم درنگ نخواهد کرد.

روسیه نیز در بحران سوریه در مقاطع مختلفی بدون این‌که رژیم را بازی بدهد با ترکیه وارد همکاری شد، به‌نحوی که در بسیاری از ملاقات‌های پوتین رئیس‌جمهور روسیه و اردوغان رئیس‌جمهور ترکیه در مورد بحران سوریه، آنها روحانی را بازی ندادند و روحانی در این ملاقاتها حضور نداشت.

و… .



گیر بودن پای نظام در چند چالش
صرف‌نظر از خائنانه بودن این قرارداد و حرف و حدیث‌های رسانه‌ها و مهره‌های حکومتی درباره آن، اما آنچه که رژیم را ناگزیر کرده دست به دامان چین شود و این قرارداد ننگین را بپذیرد، بن‌بست سرنگونی و بحرانهای لاعلاجی است که در مرحله سرنگونی گریبان آنرا گرفته است.

روزنامه ابتکار وابسته به باند روحانی ۲۱تیر ۹۹ ضمن ارایه شمایی از وضعیت بحران‌زده حاکمیت آخوندی بر ضرورت این قرارداد تأکید می‌کند، چرا که نظام مدتها است در چند چالش گیر کرده است.

این روزنامه باند روحانی به تحریم‌های گسترده صنعتی، مالی، سرمایه‌گذاری و... از طرف آمریکا و شرکت‌های غربی علیه رژیم اشاره می‌کند، و برای به‌اصطلاح مقابله با این تحریم‌ها مراوده با چین از جمله قرار داد ۲۵ساله را ضروری می‌داند.

اما مهمترین نکته‌یی که مقاله‌نویس ابتکار به آن اعتراف می‌کند این است که «پای حکمرانی» نظام «مدتها است که در چند چالش گیر است»، و استدلال می‌کند که می‌توان با کمک چین این چالشهای پاگیر حاکمیت را برطرف کرد و گریبان آنرا از نتیجه خطرناک و سرنگون کننده این چالشها رها کرد.

بسیار روشن است که درصدر این چالشها بحران سرنگونی است که برای گریز از آن، رژیم متوسل به هر خس و خاشاک و هر قرارداد وطن‌فروشانه‌ای از جمله قرارداد با چین تن داده، تا به گمان واهی خود را از چالش سرنگونی نجات دهد و یا حداقل این‌که چند صباح دیگری به عمر ننگینش افزوده شود.

اما این تلاش‌های مذبوحانه تاکنون نتوانسته آنرا از بحران سرنگونی نجات دهد، چرا که بر سر راه آن مردم عاصی و قیام‌آفرین و مقاومت سازمان‌یافته‌ای قرار گرفته، که لاجرم سرنوشت آنرا با سرنگونی آن رقم می‌زنند و رژیم آخوندی از این سرنوشت گریزی ندارد، و لو این‌که همه دیکتاتورها و ستمگران عالم را به یاری خود بطلبد.