دیکتاتورها حتی در لحظاتی که انحطاطشان را با چشم می‌بینند باز هم راه‌حل‌هایشان دیکتاتور منشانه است. می‌گویند یکی از شاهان قدیم موقع لشکرکشی از ایران به یونان، به تنگهٔ بسفر که رسید از کنار هم گذاشتن قایقها پلی ساخت که سربازانش را عبور دهد. اما دریای طوفانی اجازه عبور نداد و بسیاری از سربازان را غرق کرد. شاه هم دستور داد برای آرام کردن امواج به دریا شلاق بزنند. این رویکردها در دیکتاتورهای این زمان هم دیده می‌شود. از جمله رویکردهای رئیسی جلاد در مواجهه با امواج سهمگین بحرانهای اقتصادی.



این روزها آخوند رئیسی جلاد در مواجهه با بحرانهای لاعلاج اقتصادی – اجتماعی، با یک کلید واژه، بی‌راه‌حلی کل نظام را به نمایش می‌گذارد. کلید واژهٔ «باید». بایدی که فاعل آن معلوم نیست و زمان اجرای آن هم با کرام‌الکاتبین است.

آخوند رئیسی در جلسه هیات دولتش گفت: «اولویت اول بنده و همهٔ بخشهای دولت باید تنظیم بازار کالاهای اساسی باشد. رئیسی تأکید کرد کالاهای مورد نیاز مردم باید به شکل گسترده بدون کمبود و با قیمت مناسب به دست مردم برسد» (تلویویزیون شبکه خبر ۱۴مهر ۱۴۰۰).

پیش از این هم آخوند جلاد در جلسه ستاد اقتصادی، بی‌راه‌حلی نظام را با این عبارات به نمایش گذاشته بود:

رئیسی در جلسهٔ امروز ستاد هماهنگی اقتصادی دولت دستور داد هر چه سریع‌تر جلسه‌یی برای کنترل بازار و تثبیت قیمتهای کالاهای اساسی و ارزاق عمومی برگزار بشود (تلویزیون شبکه ۲: ۱۱مهر۱۴۰۰).



جلسه‌یی که رئیسی جلاد دستور تشکیل اش را داد معاون اولش مخبر برگزار کرد. روزنامهٔ ایران ارگان دولت نتایج مشعشع این جلسه را که چیزی جز صدور چند عدد «باید» توسط مخبر نبوده انعکاس داد و نوشت: « تمرکز بر تولید با محوریت مردم مهمترین تغییر ریل اقتصادی در دولت سیزدهم است که باید در جهت‌گیریهای بودجه سال آینده مدنظر قرار «گیرد. بعد هم تأکید کرده: « باید همه تلاش کنیم تا این هدف محقق شود».

مصرف «باید» های بدون فاعل در مواجهه با هر بحران اقتصادی، و رویکردهای «دستوری» بدون داشتن راه‌حل برای اصلاح ساختار فاسد و رانتی اقتصاد، چیزی است که در دعوای باندی به آن «سیاست‌های دهها بار شکست‌خورده» می‌گویند. و به رئیسی و بالاترش گوشزد می‌کنند که سیاست‌های دستوری در اقتصاد «از سال۱۳۵۰ که محمدرضا پهلوی استارت آنرا زد و همهٔ دولتها تا امروز این سیاست را آزموده‌اند، به نقطهٔ امن نرسیده‌اند» (روزنامه حکومتی جهان صنعت ۱۲مهر ۱۴۰۰).



نتیجه باید درمانی‌های رئیسی جلاد بعد از دو ماه از روی کارآمدنش به اعتراف رسانه‌های رژیم گرانی و تورم بالاتر بوده است و چشم‌انداز آینده هم وضعیتی بسا بحرانی تر را در اقتصاد کشور نشان می‌دهد. اعترافاتی که به صراحت در آن گفته می‌شود که تغییر دولتها مسأله‌ای حل نمی‌کند چرا که خانه از پای بست ویران است.

بله. اگر شلاق های آن شاه دیکتاتور امواج دریا را نتوانست آرام کند، باید درمانیهای این دیکتاتور هم نه تنها حریف امواج سهمگین بحرانهای اقتصادی – اجتماعی نمی‌شود، بلکه بنزینی خواهد شده روی شراره‌های آتش در انبار پنبه.