آغاز فعالیت مسلحانه مجاهدین
در بخش‌های پیشین توضیح دادیم که چگونه سازمان مجاهدین خلق ایران از سال ۱۳۴۴ تا ۱۳۵۰ یعنی حدود شش سال به تربیت کادرها، تدوین ایدئولوژی و استراتژی خود پرداخت. در گام بعدی سازمان مجاهدین خلق ایران قصد داشت عملیات مسلحانه علیه حکومت محمدرضاشاه پهلوی را آغاز کند. اما اینکار در قدم اول نیاز به آموزش کادرها و کسب آمادگی‌های نظامی داشت. برگزاری چنین دوره های آموزشی در ایران امکان‌پذیر نبود.
مجاهدین فلسطین را برای آموزش نظامی انتخاب می‌کنند.
سازمان مجاهدین برای آموزش نظامی کادرهایش باید راه‌های مختلف ر مورد بررسی قرار می‌داد. در آن زمان برخی از جنبش‌های مارکسیستی برای کسب آموزش‌های نظامی به چین می‌رفتند. اما چین از نظر سازمان مجاهدین خلق ایران و محمد حنیف‌ نژاد گزینه‌ی مناسبی نبود. از جمله اینکه آنها هژمونی خود را به گروه‌های تحت تعلیم خود تحمیل می‌کردند.نهایتا پس از بررسی‌های بسیار، استفاده از پایگاه‌های جنبش فلسطین برای این آموزش‌ها انتخاب شد. بخصوص اینکه در آن زمان جنبش الفتح در میان مردم ایران دارای محبوبیت فراوان و به لحاظ بین المللی هم بسیار شناخته شده بود
سفر مجاهدین به فلسطین و آموزش نظامی
به این ترتیب سازمان مجاهدین پس از ارتباط با دفاتر الفتح خود را معرفی و با آنها هماهنگی‌های لازم را انجام داد. در آن زمان مسأله خروج پنهانی از ایران و رفتن به فلسطین، خود بسیار دشوار بود. این کار پس از هماهنگی‌های با دفتر الفتح در پاریس و سپس در امارات انجام شد. همچنین الفتح پذیرفت با توجه به اینکه وجود سازمان مجاهدین خلق ایران در ایران هنوز برای حکومت شاه آشکار نشده بود، در مورد مسائل امنیتی همکاری لازم را انجام دهد. به این ترتیب حرکت تیم‌های مختلف از ایران به سمت فلسطین از طریق کشورهای خلیج فارس آغاز شده و کادرهای سازمان، گروه،‌گروه برای آموزش به پایگاه‌های الفتح رفته و پس از آن به ایران بازمی‌گشتند.
دستگیری یکی از تیم‌های اعزام شده به فلسطن در امارات
در این میان حادثه‌ای سازمان مجاهدین خلق را با اولین عملیات خود مواجه ساخت. یک تیم از مجاهدین که قصد داشت از طریق امارات به فلسطین سفر کند، در این کشور دستگیر و تحویل پلیس دوبی داده شد. این موضوع از این جهت بسیار حساس بود که پلیس دوبی قطعا آنها را تحویل ایران داده و به این ترتیب وجود سازمان مجاهدین خلق ایران که تا بحال از دید ساواک پنهان مانده بود، آشکار می‌شد.
از این رو محمد حنیف نژاد و دیگر بنیانگذاران پس از اطلاع از این ماجرا تمامی توان خود را برای آزادی این افراد بکار گرفتند. نهایتا وقتی آزادی آنها از شیوه‌های معمول غیرممکن ارزیابی شد، تصمیم براین گرفته شد که هنگام انتقال آنها از دبی به ایران با ربودن هواپیما، از تحویل دادن آنها به رژیم شاه جلوگیری به عمل آید. این عملیات با موفقیت انجام شده و هواپیما به بغداد منقل شد. زندانیان آزاد شده و پس از چند ماه مخفیانه به ایران آمدند. به این ترتیب سازمان مجاهدین خلق ایران یک خطر جدی را پشت سر گذاشت.