از فردای سیرک انتخابات باندهای متخاصم در رسانه‌ها و موضع‌گیریهای خود تاختن به یکدیگر را آغاز کردند.

روز چهارشنبه دوم تیر و با گذشت تنها ۵روز از پایان سیرک انتخابات هم، آخوند روحانی در جلسهٔ هیأت دولت خود، از زوایای مختلف به‌شدت به باند رقیب تاخت.

آخوند روحانی که پیوسته تأکید کرده که از امنیتی‌ترین مهره‌های نظام طی ۴۰سال گذشته بوده، خوب می‌فهمد تحریم گستردهٔ سیرک انتخابات توسط مردم چه پیامد‌های خطرناک امنیتی برای رژیم دارد؛ از این رو با نگرانی اعتراف کرد این موضوع «برایمان مهم است» و «معلوم است که میزان مشارکت» در وضعیت نظام «تأثیر دارد که ما این‌قدر ناراحت می‌شویم!»؛ سپس اعتراف کرد «این‌که خود خامنه‌ای و مراجع می‌آیند از مردم خواهش می‌کنند بیایید رأی دهید» و با این حال با چنین طرد عمومی روبه‌رو می‌شویم «مهم است!».



منظور روحانی از «مردم» اشاره به نیروهای خود رژیم است. چرا که روشن است نفرت مردم و همان ۹۶درصدی‌ها از تمامیت رژیم آن‌قدر است که سران نظام انتظاری از شرکت آنها نداشتند؛ اما اکنون بحث همان ۴درصدی‌ها و نیروهای خود نظام است که به‌قول مهدی همت، از سرپاسداران نظام: «گلایه‌هایمان آن‌قدر زیاد است که نای رأی دادن نداشتیم و جا ماندیم، ما خسته‌ایم!» (نامه به رئیسی-۳۱خرداد). تعداد این «خسته» ها و «جا مانده» ها که حتی «نای رأی دادن هم نداشتند» چقدر است؟ دقیقاً نمی‌دانیم، ولی یک معیار برای محاسبه داریم و آن آرای باطله است، تعداد نیروهایی که به هر ترتیب خود را مجبور به رأی دادن می‌دیدند اما دیگر کمترین علاقه و ر ابطه‌یی با این رژیم ندارند، دست‌کم حدود ۴میلیون نفر است.



باندهای نظام تقصیر این وضعیت را به گردن یکدیگر می‌اندازند و آخوند روحانی هم در همین زمینه با غیظ به شورای نگهبان خامنه‌ای حمله کرد و علت را «شیوه‌ای که کاندیداها چیده شدند»، یعنی همان قلع و قمع خودی‌ها عنوان کرد.

روحانی پا را فراتر گذاشت و برای این‌که در جدال باندی خامنه‌ای را بیشتر بجزاند، آگاهانه از خطوط قرمز نظام عبور کرد و در حالی که خود از بزرگ شیادان و دجالان نظام است، بر روی دجالیت و سوء‌استفاده از اسلام توسط باند خامنه‌ای انگشت گذاشت که «اسلامیت به حرف زدن و قرآن خواندن نیست!» و آنها را «دروغگو» نامید و با اشاره به حملات آنها به خودش گفت: «اسلامیت، آبروی دیگران را پایمال کردن نیست!».



آخوند روحانی به رئیسی هم تاخت و زیراب ژست‌های مسخرهٔ او در قضاییهٔ آدم‌کشان دربارهٔ مبارزه با فساد را زد و گفت: «با دادگاه نمی‌شود جلوی فساد را گرفت!»؛ آنگاه لگد دیگری نثار رئیسی کرد که «خوشحال شدم وقتی رئیسی گفت دنبال شایسته‌سالاری هستم! خب بسم الله! روز ۱۲مرداد که کابینه جدید معرفی می‌شود، خواهیم دید!».

روحانی در زمینهٔ باتلاق برجام هم به باند رقیب حمله کرد که «من نمی‌دانم برجام چه نیشی به اینها زده!» و در حالیکه بن‌بست نظام در برجام را باقی ماندن «یکسری پیچ‌های سیاسی» می‌نامید، به‌طور تلویحی مقصر بن‌بست در مذاکرات وین را خود خامنه‌ای معرفی کرد که «اگر بگذارند همین امروز می‌توانیم تحریم‌ها را به‌پایان برسانیم».

صحبت‌های ۲تیر آخوند روحانی که ویترینی بود از بحرانهای خردکننده سیاسی-اجتماعی-اقتصادی نظام، نشان داد یک‌پایه کردن رژیم ولایت، آن هم با جراحی و حذف گستردهٔ خودی‌ها توسط خامنه‌ای، در بستر بحرانهای مرگبار مانند بنزینی بر روی آتش جنگ گرگ‌ها عمل کرده و هر چه بیشتر آن را شعله‌ور کرده است.