روز شنبه ۱۰خرداد آخوند روحانی طی اظهاراتی در ستاد کرونا ضمن دروغهای معمول و تلاش رسوا برای عادی‌سازی اوضاع، ناچار از اعترافات مهمی شد.



فهرست اعترافات رسوای روحانی
روحانی از جمله گفت:

شرایط از نظر کرونا حتی خطرناکتر از زمان اسفند و فروردین است». در حالی که او تاکنون مدعی بود شرایط سخت را پشت سر گذاشته و روند کرونا نزولی است.
«تعداد مبتلایانی که ما داریم کشف می‌کنیم عددش می‌رود بالا» که این در تناقض آشکار با آمار رسمی وزارت بهداشت دولت خود او است که روزانه اعلام می‌کند.
«این یک ویروسی است که بناست ماهها با آن زندگی کنیم... نمی‌توانیم بگوییم سه روز دیگر دو هفته دیگر از بین می‌بریم. ». . در حالی که او بارها وعده می‌داد که این وضعیت تا چند روز دیگر یا تا پایان هفته یا تا پایان ماه تمام می‌شود و شرایط به‌حالت عادی برمی‌گردد. خامنه‌ای هم می‌گفت کرونا مسألهٴ مهمی نیست و چند روز دیگر تمام می‌شود.
«کار امروز سخت‌تر از گذشته شده»، در حالی که او و سایر کارگزاران رژیم تاکنون ادعا می‌کردند که با دانش و تجربه بیشتری که در بارهٔ کرونا به‌دست آورده‌اند، آن را تحت کنترل درآورده‌اند و با ارائهٔ آمارهای جعلی می‌کوشیدند همین را القا کنند. چنان‌چه در ماه‌های اسفند و فروردین آمار درگذشتگان ۳رقمی بود، (حدود۱۲۰، ۱۳۰نفر در روز) اما به‌تدریج آنرا دو رقمی کردند و آخرین آماری که روز شنبه ۱۰خرداد سخنگوی کذاب وزارت بهداشت ارائه داد، حاکی از ۵۷ جانباخته بود و به‌همین نسبت آمار مبتلایان هم کمتر شده است. بنابراین معلوم نیست کدام را باید باور کرد، حرف روحانی را که می‌گوید وضعیت از زمان اسفند و فروردین بدتر و خطرناکتر است و آمار مبتلایان بیشتر شده، یا این آمارهای ساختگی را؟ آمارهای پر از تناقض که در درون رژیم هم مورد تمسخر است و خودشان هم اعتراف می‌کنند که هیچ‌کس این آمارها را باور ندارد.


نمونهٔ این ضد و نقیض‌گویی مفتضح حرف روز جمعه ۹خرداد حریرچی معاون وزیر بهداشت رژیم است که گفت: «‌در حالی که روند نزولی مناسبی در ابتلا به‌کرونا داریم اما با عادی‌انگاری مردم و برخی مسئولان این روند افزایشی شده است».



اعتراف مهم دیگر روحانی هم این بود که بالا رفتن آمار و صعودی شدن منحنی کرونا را به‌خاطر بازگشایی‌ها عنوان کرد. به‌این صورت که اگر مردم رعایت نکنند ممکن است ما محدودیتهای بیشتری را اعمال کنیم. یعنی با وقاحت تمام گناه افزایش وحشتناک سیر صعودی بیماری را به‌گردن مردم انداخت.



تناقض بزرگ!
علاوه بر این اعترافها، نکتهٔ مهم تناقض بزرگ در حرفهای روحانی است که به‌رغم این‌که می‌گوید شرایط خطرناک است و به‌رغم این‌که اعتراف می‌کند علت افزایش و سیر صعودی کرونا، بازگشایی‌هاست، اما در سخنان خود باز هم از بازگشایی‌های جدید خبر داد و با وقاحت تمام افزود: «این بازگشایی‌ها به‌این معنی نیست که خطراتی که وجود داشته کاهش پیدا کرده است «. وی در یک ضد و نقیض‌گویی دیگر گفت: «مردم نباید نگران باشند. این ابتلا که اعلام می‌شود به‌نفع آینده ماست».



او روشن نکرد که منظورش از جمله «به نفع آینده ماست» چیست؟ آیا منظور این است که هم‌چنانکه خامنه‌ای گفته بود کرونا را یک نعمت و فرصت برای تأمین امنیت رژیم تلقی می‌کند. هم‌چنان که خمینی ملعون جنگ ضدمیهنی را نعمت و موهبت می‌دانست؛ یا آن‌که در چارچوب تز ایمنی گله‌ای منظورش این است که امروز هر چه بیشتر مردم مبتلا بشوند، ایمنی عمومی در آینده بهرحال حاصل خواهد شد. در هر دو این فرضها نقطه مشترک، کلان تلفات انسانی است که برخی آنرا ۲ تا ۳میلیون نفر تخمین می‌زنند.



شکست رژیم و برملا شدن ادعای مهار کرونا
این تناقض ناشی از آن است که نظام کرونایی ولایت با عادی جلوه دادن شرایط و ادعای دروغین مهار کرونا، عامدانه مردم را به‌قربانگاه کرونا می‌فرستد؛ اما رژیم در این ادعا و در این سیاست شکست خورد. چرا که اولاً ابعاد فاجعه خیلی عظیم‌تر و هولناکتر از آن است که بتواند با این جعل و دجالگری بر آن سرپوش بگذارد؛ ثانیا مجاهدین و مقاومت ایران مرتباً و هر روزه خبرها و آمارهای مربوط به‌کرونا را منتشر می‌کنند و دروغ و دغلهای رژیم را افشا می‌کنند. امری که امروز هم دوباره روحانی غیظ خود را از آن تحت عنوان «القای ترس و القای اضطراب» بروز داد و وقیحانه به‌روی خود نیاورد که ابراز اطمینانهای شیادانه دیروز او و خامنه‌ای مبنی بر آن‌که کرونا مسأله مهمی نیست و دشمنان آنرا بزرگ جلوه می‌دهند و می‌خواهند مردم را مضطرب و ناامید کنند درست بود؟ یا امروز که خود او ناگزیر اعتراف می‌کند شرایط سختی است و ممکن است کرونا تا آینده نامعلومی هم‌چنان ادامه داشته باشد و قربانی بگیرد؟



این تناقض از آنجا ناشی می‌شود که رژیم به‌دلیل خفگی اقتصادی و نیازش به پول، بر فرستادن مردم به میدان مین کرونا و بازگشایی کامل مشاغل تأکید دارد تا با غارت حاصل کار مردم خودش را حفظ کند. بنابراین روحانی در حالی‌که شرایط در رابطه با ویروس کرونا را خطرناک می‌خواند با عادی‌سازی و دادن آمارهای جعلی وانمود می‌کند که کرونا را مهار کرده است. از سوی دیگر این تناقض نشانهٔ بن‌بست و بی‌راه‌حلی است و این‌که نظام در گل‌ماندهٔ ولایت هیچ راهی برای بیرون رفت از آن جز سرکوب و در پیش گرفتن مسیر انقباض ندارد.