SENSOR#3

W tkance miasta potrafi dostrzec szerokie spektrum zjawisk społecznych. Tam zaszczepia niektóre swoje artystyczne interwencje. Wiele z jego prac definiuje haktywizm. Skanuje czujnym i wrażliwym umysłem nie tylko przestrzenie fizyczne i miejskie, ale też w swojej twórczości bada cyfrowe odbicia i formy. Prowokuje i zachęca do refleksji na temat prywatności społeczeństw informacyjnych, m.in. stawiając przed nami lustro odbić z kamer przemysłowych, które śledzą nas na każdym kroku. Wywraca na drugą stronę mechanizmy inwigilacji. Między innymi rozmywa tożsamość cyfrowych skanów twarzy i proponuje przyjrzeć się abstrakcyjnym, cyfrowym obiektom, by uruchomić w nas intensywny proces interpretacji ram mediów. Kiedy większość z nas z entuzjazmem zakładała swoje profile na Facebooku, on z uważnością przyglądał się, jak panoptyzm wkracza w kolejne przestrzenie naszego życia, oplata się wokół społecznych działań w sieci.

Uważa, że pojęcie wirtualności wymaga redefinicji i łączy to z badaniem percepcji, działając na granicy… możliwości komputerowych wyliczeń skomplikowanych iluzji optycznych. Był też kuratorem artystów i artystek nowych mediów, działając oddolnie na arenie międzynarodowej. Ponadto można go nazwać poetą faktur wyciągniętych z architektonicznej materii miasta, ale też promotorem projekcji mappingowych. Roch Forowicz opowiada o swoich działaniach, dzieląc się wartościowymi obserwacjami o percepcji i roli nowych mediów i przybliża nam swoje haktywistyczne działania.

WYWIAD (inna wersja, txt): https://sensorpodcast.pl/wywiad_forowicz
Roch Forowicz: http://rochforowicz.pl

W podcaście wykorzystano (od 9:42 do 10:38) muzykę Jarka Grzesicy do pracy ”Opticon II”: https://vimeo.com/78530220