با نزدیک شدن به سالگرد آغاز خیزش مردمی و نگاهی بر آنچه در ایران گذشت، فرصتی برای موشکافی وقایع مختلف فراهم شده است. یکی از مسائلی که در زمان خیزش توجه رسانه‌ها را به خود جلب کرد «کفالت سیاسی» بازداشت‌شدگان از سوی نمایندگان پارلمان‌‌های اروپایی، کانادا، استرالیا و چهره‌های سیاسی کشورهای مختلف بود. کفالت سیاسی ۲۰ سال در فرهنگ سیاسی جهان با معنایی اداری - پارلمانی سابقه دارد و نخستین‌بار سال ۲۰۰۳ به پیشنهاد دولت آلمان در کمیسیون حقوق بشر پارلمان این کشور تصویب شد. بر اساس این قانون به نمایندگان پارلمان این کشور اجازه داده شد که از نمایندگان دیگر پارلمان‌های جهان که تحت‌فشار یا تعقیب هستند، حمایت سیاسی کنند. این قانون در ابتدا مورد استقبال دیگر کشورهای عضو اتحادیه اروپا و سپس کشورهایی مانند استرالیا و کانادا نیز قرار گرفت، تا مفهوم نوظهور «کفالت سیاسی» به یکی از ابزار مبارزه با سرکوب حکومت‌های اقتدارگرا بدل شود.