Başımı yastığa koymadan omzunla tanıştım ben.
Akşam güneş batınca, sabah seher yıldızıyla yanımdaydın hep sen.
Beşikte de salladın, battaniyede de, yeri geldi ayaklarında bir ağaç evin içinde.
Aşık olduğumda usulca sarıldın bana, hiç konuşmadın da anlattın gözlerinle daima yanımda olduğunu
Meraklı gözlerle baktım sana, ellerine, gözlerine, ağzından çıkacak tek harf yeterdi öyküme…

Bu sayfa da benden sana bir hediye. Ömrüme ömür katanımsın. Hiç kimse olmasa da sırtımda bir el, kulağımda bir nefes, dilimde bir şiir, gözlerimde sonsuz deniz, burnumda toprak kokansın.
Nefes alıyoruz, nefes veriyoruz ve her şey bir hikaye diyoruz.
Ne geçmiş ne gelecek, ikimiz arasında sadece “AN KALSIN!”
Seni Seviyorum Canım Babam…