Apoya el Podcast
Contactos
Información
Het audio kanaal van Beit Ahavat Torah, gewijd aan de studie van Tenach en de Rabbijnse traditie.
Apoya el Podcast
6 NOV. 2024 · Gesprek over de relatie van de Kerk en Israel. Wat is die band? Bestaat ze nog? Hoe zou ze moeten zijn?
Tanja, een voormalige studente en betrokken bij het werk van Beit Ahavat ha-Torah, en ik spreken hierover.
1 OCT. 2024 · Korte uitleg van de betekenis van Rosh Hoshannah (Joods Nieuwjaar) en de rol van de shofar en het begrip Teshuva die daarbij centraal staan. Wat kunnen Christenen daarvan leren?
De shofar is eigenlijk het belangrijkste element van Rosh Hashanah; het symboliseert vernieuwing door ommekeer naar God. De shofar overstijgt in een bepaalde zin alle geboden, maar mitzwot (geboden) zijn het allerhoogste omdat ze verbonden zijn met Gods essentie. Wanneer je een mitzwa doet, brengt dat je dicht bij God zelf.
De viering van Rosh Hashanah leert ons als christenen veel over spirituele vernieuwing en toewijding aan God. Het herinnert ons aan onze eigen momenten in kerkgeschiedenis waarin berouw en verzoening centraal stonden, zoals in het werk van Menno Simons, die sprak over berouw, zondebesef en dankbaarheid voor vergeving. Zijn gedachten hierover staan dicht bij de kernideeën van Rosh Hashanah.
5 AGO. 2024 · Het Nieuwe Testament presenteert twee verschillende beelden van Jezus. Het Evangelie van Johannes schildert Jezus af als een hemels wezen dat kort onder de mensen leefde voordat hij naar de hemel terugkeerde. Paulus daarentegen ziet Jezus als de universele verlosser waar de vroege christenen reikhalzend naar uitkeken.
De Synoptische Evangeliën (Marcus, Matteüs en Lucas) beelden een meer menselijke Jezus af, een timmerman uit Nazareth die met zijn familie in Galilea woonde. Het evangelie van Marcus, het vroegste, concentreert zich op de openbare bediening van Jezus en laat details over zijn geboorte, kindertijd en vroege volwassenheid weg. De leerstellingen en handelingen van Jezus, zoals genezing en exorcisme, werden gezien als tekenen van het naderende Koninkrijk van God.
Jezus' charismatische activiteiten en zijn boodschap van berouw en het komende Koninkrijk trokken veel volgelingen aan, waaronder de twaalf apostelen. Ondanks zijn grote invloed bleef Jezus' bediening grotendeels beperkt tot Galilea en nabijgelegen gebieden. Zijn leerstellingen benadrukten de spirituele betekenis van de Mozaïsche Wet en verschilden van de traditionele synagogale leerstellingen.
Jezus' daden, met name zijn reiniging van de Tempel in Jeruzalem, leidden tot zijn arrestatie en kruisiging door de Romeinse autoriteiten. Ondanks zijn dood bleef de invloed van Jezus bestaan via zijn discipelen, die in zijn naam bleven prediken en genezen, gelovend in zijn opstanding en voortdurende spirituele aanwezigheid.
Gebaseerd op: Geza Vermes, The Real Jesus, Then and Now. (c) 2009
1 AGO. 2024 · We lezen in Hebreeën 9, vers 22: "Zonder het vergieten van bloed vindt er geen vergeving plaats." Dit lijkt aan te sluiten bij een tekst uit Leviticus 17, vers 11: "Het is het bloed dat een verzoening bewerkt voor uw zielen." Je zou daaruit de theologische conclusie kunnen trekken: als er geen bloedig offer is, dan is er ook geen verzoening. Dus kan vanuit de christelijke theologie worden gezegd dat het vasten en het oprechte berouw op Jom Kippoer, de Grote Verzoendag, geen enkele zekerheid geeft dat zonden vergeven zijn. God kan alleen maar een bloedig offer accepteren voor de verzoening van de zonden. [...]
Al met al is er voldoende aanwijzing om te zeggen dat het vergieten van bloed niet essentieel was voor het bereiken van verzoening met God. De offers van dieren bovendien waren voorgeschreven voor onopzettelijke zonden. Zo vinden we in een aantal plaatsen in Leviticus, hoofdstuk 4 vers 2, 13 en 22 en hoofdstuk 5 vers 5 en 15. Er is maar één enkele uitzondering waar we vinden dat een bloedig offer noodzakelijk is voor een zonde die opzettelijk is begaan. En dat is de zonde van het zweren van een valse eed om jezelf vrij te pleiten van de beschuldiging dat je een diefstal had gepleegd. In Leviticus 5:24-26 vinden we dat. Het enige voorbeeld van een bloedig offer dat nodig was om verzoening tot stand te brengen voor een opzettelijke zonde.
De opzettelijke zondaar die verzoening zocht, had geen ander middel dan rechtstreeks tot God te bidden en een berouwvol hart te laten zien. Het is duidelijk uit het hele Oude Testament dat zonde wordt verzoend door oprecht berouw en gebed, en een zondaar die deze vereisten had vervuld, mag dan ook verwachten dat de Heere zijn zonde zou vergeven en hem weer zou opnemen in de gemeenschap met God. Want God eist uiteindelijk wat we vinden in Micha 6:8, en God vraagt daarom van de zondaar: keer naar mij terug en ik zal naar jou terugkeren, zo lezen we in Zacharia 1:3.
31 JUL. 2024 · Zie ook: https://koinoniabijbelstudie.nl/naar-een-andere-vorm-van-humanisme-levinas-over-babel/
Het verhaal van de torenbouw van Babel in Genesis 11 kun je zien als een kritiek op een bepaalde vorm van humanisme. Dit betekent niet dat humanisme tegenover religie staat. Het humanisme dat Emmanuel Levinas verdedigt, kun je een Bijbels humanisme noemen. Dit humanisme krijgt betekenis door de relatie van de mens tot het oneindige of transcendente - wat bij Levinas in eerste instantie een moreel concept is. Dit verschilt van het humanisme van de westerse verlichting, dat globaliserend en totaliserend is, en daardoor een bepaald systeem van machtsuitoefening ondersteunt.
29 JUL. 2024 · Is Jesus the ‘‘Son of God’’ or is he ‘‘God, the Son’’? Is he divine or human or both? Is he the ‘‘human face of God’’ or the ‘‘God conscious man’’? Over the centuries Christians have answered these questions in many ways. My own view is that one is a Christian if the person and life of Jesus of Nazareth is at the center of one’s life with God. Whether holding a low christology of Jesus, the man with divine qualities, or a high one of Jesus as God become man, Christians always focus on the one who for them is the central figure of human and divine history.
29 JUL. 2024 · De weg die naar God leidt, leidt dus ipso facto - en niet daarnaast - naar de mens; en de weg die naar de mens leidt, trekt ons terug naar rituele discipline en zelfopvoeding.
De grootsheid ervan ligt in de dagelijkse regelmaat. Hier is een passage waarin drie meningen worden gegeven: de tweede geeft aan op welke manier de eerste waar is, en de derde geeft de praktische voorwaarden van de tweede aan.
Ben Zoma zei: "Ik heb een vers gevonden dat de hele Tora bevat: "Luister o Israël, de Heer is onze God, de Heer is Eén".
Ben Nanus zei: "Ik heb een vers gevonden dat de hele Torah bevat: "Gij zult uw naaste liefhebben als uzelf".
Ben Pazi zei: "Ik heb een vers gevonden dat de hele Torah bevat: "Je zult een lam offeren in de ochtend en een ander in de schemering".
En Rabbi, hun meester, stond op en besloot: "De wet is volgens Ben Pazi."
De wet is inspanning. De dagelijkse trouw aan het rituele gebaar vereist een moed die kalmer, edeler en groter is dan die van de krijger.
We kennen de profetie van Balaam over Israël: "Zie, dit volk staat op als een luipaard, het staat op als een leeuw".
De talmoedist aarzelt niet om dit koninklijk ontwaken te koppelen aan de soevereine macht van een volk dat in staat is om het dagelijkse ritueel uit te voeren. De huivering van de luipaard die opstaat, maar niet opstaat onder het juk.
De wet is voor de Jood nooit een juk. Zij draagt haar eigen vreugde in zich, die een religieus leven en de hele Joodse mystiek voedt.
22 JUL. 2024 · Dit is een eerste uitdrukking van het supersessionisme.
Luister naar de gehele uitleg:
"Trypho, er zal nooit een andere God zijn, en die is er ook nooit geweest, behalve Hij die dit universum geschapen en gevormd heeft.
"Bovendien beweren wij niet dat onze God anders is dan de uwe, want hij is de God die met een sterke hand en uitgestrekte arm uw voorvaderen uit het land Egypte leidde. Noch hebben wij op een ander ons vertrouwen gesteld (want er is inderdaad geen ander), maar alleen op Hem, op Wie u ook hebt vertrouwd, de God van Abraham en van Izaäk en van Jakob. Maar onze hoop is niet door Mozes of door de Torah, anders zouden onze gewoonten dezelfde zijn als de uwe.
"Nu wel, want ik heb gelezen, Trypho, dat er een definitieve torah moet zijn en een verbond dat dwingender is dan alle andere, die nu moeten worden nageleefd door allen die het erfgoed van God nastreven. De torah die op Horeb werd uitgevaardigd is al verouderd, en was alleen voor jullie Joden bedoeld, terwijl de torah waarover ik spreek gewoon voor alle mensen is.
"Een latere wet (torah) die tegenover een oudere wet staat, heft de oudere wet op; zo ook maakt een later verbond een vroeger verbond ongeldig. Een eeuwige en definitieve wet, Christus zelf, en een betrouwbaar verbond is ons gegeven, waarna er geen (andere) wet, gebod of voorschrift meer zal zijn."
22 JUL. 2024 · Er is veel te leren van een oude tekst: de dialoog tussen Justinus en Trypho. Te beginnen met de vraag die Justinus aan Trypho stelt. Ik bespreek het hier in het kort, maar hoop er later nog meer over te kunnen zeggen.
Justinus - "Mijn vrienden, is er nog een andere beschuldiging die jullie tegen ons hebben dan deze, dat wij de Wet niet onderhouden, noch het vlees besnijden zoals jullie voorvaderen deden, noch de Sabbat onderhouden zoals jullie doen? Of veroordeelt u ook onze gewoonten en zeden? Dit is wat ik zeg, opdat ook u niet gelooft dat wij mensenvlees eten en dat wij na onze banketten de lichten doven en ons overgeven aan ongebreidelde zinnelijkheid. Of veroordeelt u ons alleen omdat we in zulke doctrines geloven en er meningen op na houden die u als vals beschouwt?"
Trypho - "Deze laatste beschuldiging is wat ons verbaast," antwoordde Trypho. "Die andere aanklachten die het gepeupel tegen u indient, zijn het niet waard om geloofd te worden, want ze zijn te weerzinwekkend voor de menselijke natuur. Maar de voorschriften in uw zogenaamde Evangelie zijn zo wonderbaarlijk en groots dat ik niet denk dat iemand ze zou kunnen houden. Want ik heb de moeite genomen om ze te raadplegen. [...]
Maar dit is wat ons het meest verbaast, dat u die beweert vroom te zijn en gelooft dat u anders bent dan de anderen, zich niet van hen afzondert, noch een levenswijze in acht neemt die verschilt van die van de heidenen, want u houdt de feesten en sabbatten niet, noch past u het ritueel van de besnijdenis toe. U vestigt uw hoop op een gekruisigde man en verwacht nog steeds gunsten van God te ontvangen terwijl u Zijn geboden negeert.
Uit: De Dialoog met Trypho, hfst 10, par. 3
22 JUL. 2024 · Justinus brengt twee argumenten uit de teksten van de profeten. De tekst van Jesaja 51 benadrukt: want van mij zal een wet uitgaan en mijn oordeel zal een licht zijn voor de volken. De tekst van Jeremia 31 benadrukt een nieuw verbond met het huis Israëls en met het huis Juda. Beide argumenten falen: de inhoud van de profetie is niet conform de tijd van Jezus en staat dus nog te gebeuren. Verder draait het om een verandering binnen het volk Israel, maar draait het niet om een terzijde schuiven van Israël ten gunste van een heidense kerk.
Únete al Supporters Club de "Beit Ahavat ha-Torah"
Empieza a apoyar este podcast y forma parte de su comunidad.
Het audio kanaal van Beit Ahavat Torah, gewijd aan de studie van Tenach en de Rabbijnse traditie.
Información
Autor | Robbert Veen |
Organización | Robbert Adrianus Veen |
Categorías | Religión |
Página web | - |
robbert.veen@gmail.com |
Copyright 2024 - Spreaker Inc. an iHeartMedia Company