Dzisiaj w odcinku 13 skupimy się na wnukach tego króla. Należy jednak cały czas pamiętać, że rodzina Heroda rządziła dzięki Rzymowi. Dlatego w dzisiejszym odcinku pojawi się także wielu znanych Rzymian. Rozpocznijmy od przypowieści Jezusa.

Pewien człowiek szlachetnego rodu wyjechał do dalekiego kraju, aby otrzymać władzę królewską i po jej otrzymaniu powrócić. Jednak jego poddani wysłali za nim poselstwo ze słowami: Nie chcemy aby on nad nami królował. Gdy więc powrócił jako król, kazał przyprowadzić tych, którzy wysłali posłów i rozkazał ich zabić na jego oczach. Właśnie tą przypowieść opowiedział Jezus swoim uczniom tuż przed śmiercią. Można ją znaleźć w Ewangelii Łukasza, rozdziale 19. Niektórzy bibliści twierdzą, że nawiązywał tutaj do Heroda Archelaosa.

Gdy umarł król Herod Wielki - jego syn Herod Archelaos wyruszył do Rzymu aby uzyskać władzę królewską po swoim ojcu. W tym czasie namiestnikiem rzymskiej prowincji w Syrii był Warus. W jego szeregach służył Germanin Arminius. Gdy Archelaos popłynął do Rzymu w Judei i Galilei wybuchła wojna, którą zwykle nazywa się wojną Warusa. Rzymianie oczywiście wygrali, Herod Archelaos powrócił i został królem, ale o tym mówiłem we wcześniejszych odcinka. W każdym bądź razie wiele lat później Warus został dowódcą legionów w Germanii, a Germain, z którym służył czyli Arminius wprowadził go w zasadzkę. Warus ufał Arminiusowi, bo razem walczyli wielokrotnie, prawdopodobnie także podczas wojny Warusa w Judei. Później jednak Arminius zdradził Warusa i zginął on wraz z całymi trzema legionami rzymskimi podczas bitwa w Lesie Teutoburskim, ale to inna historia.

Wracając do tej przypowieści Jezusa - jej słowa pasują prawie do każdego króla z rodu Heroda. Każdy z tych królów zawdzięczał władzę Rzymowi. Poprzedni odcinek zakończyliśmy na królu Herodzie Antypasie. To ten Herod, który zabrał żonę Herodiadę swojemu bratu, kazał zabić Jana Chrzciciela oraz wyśmiewał się wraz ze swoimi żołnierzami z Jezusa, a potem odesłał go do Piłata. Ten król rządził do 39 roku. Wtedy to udał się do cesarza Kaliguli prosić go o władzę królewską. Herod Antypas jest czasem nazywany królem, ale tak naprawdę był tylko tetrarchą. Herodiada namówiła go aby się starał o koronę królewską. Jednak wtedy na scenę polityczną wkroczył wnuk Heroda Wielkiego.

Herod Wielki miał ze swoją ukochaną żoną Marianne dwóch synów. Herod kazał ich jednak zabić w 7 p.n.e. w Samarii. Młodszy z nich czyli Arystobul miał syna Heroda Agryppę oraz córkę Herodiadę. Herod Agryppa pierwsze imię miał po dziadku Herodzie Wielkim, a drugie imię Agryppa na część bliskiego przyjaciela Oktawiana Augusta. Herod Agrypa po śmierci ojca został posłany przez dziadka do Rzymu. Być może dzięki temu uniknął śmierci z rąk dziadka. W Rzymie rządził wtedy już cesarz Tyberiusz, który kazał go kształcić wraz z Druzusem oraz Klaudiuszem. Druzus był synem cesarza Tyberiusza, ale został otruty. Wtedy Herod Agryppa popadł w długi, co może świadczyć, że wcześniej żył na koszt Druzusa.

Herod Agrypa uciekł z Italii do do Palestyny. Uciekł przed dłużnikami. Był to najtrudniejszy okres w życiu Agrypy. Podobno chciał nawet wtedy popełnić samobójstwo. Jednak w tym czasie jego siostra Herodiada opuściła swojego męża Filipa i została żoną Heroda Antypasa. Ten szwagier i wujek w jednej osobie dał mu posadę kontrolera targu w Tyberiadzie. Później Agrypa wrócił do Rzymu. Przyszły cesarz Klaudiusz miał matkę Antonię Młodszą. To ona pomogła spłacić długi Heroda Agrypy chyba dlatego, że przyjaźnił się z Klaudiuszem. Niedługo później cesarzem został Kaligula, czyli wnuk tej Antonii Młodszej, a bratanek Klaudiusza.

Te znajomości sprawiły, że Herod Agrypa został zarządcą Judei. Jednak jego siostra rządna władzy namówiła swojego męża Heroda Antypasa aby on poprosił o władzę nad wszystkim terytoriami, nad którymi władzę sprawował wcześniej Herod Wielki. Udał się więc do cesarza Kaliguli. Herod Agryppa wysłał jednak swego wyzwoleńca, który oskarżył Heroda Antypasa o zdradę. Cesarz Kaligula skazał go na wygnanie, a królem Galilei i Perei uczynił Heroda Agryppę I. Tak więc to Herod Agryppa I dostał wszystkie terytoria nad którymi rządził jego dziadek Herod Wielki. Zmieniła się więc sytuacja polityczna. Gdy jeszcze żył Jezus. Herod Antypas rządził w Galilei, a prokurator rzymski w Judei. Potem zarządcą Judei został Agryppa, któremu później przypadły także Galilea i Perea. Tak więc ponownie Galilea i Juda stały się jednym państwem.

Herod Agryppa pojawia się w Biblii w 12 rozdziale Dziejów Apostolskich. W pierwszym wersecie czytamy, że król Herod targnął się na niektórych członków zboru i począł ich gnębić. Nakazał ściąć apostoła Jakuba, brata Jana. To dało mu dość dużą popularność wśród Żydów. Prześladowania chrześcijan podobały się faryzeuszom, a jak mówiłem w 9 odcinku podkastu faryzeusze wprawdzie byli dość małą grupą, ale mieli ogromny wpływ na ludzi. Tak więc popularność wśród faryzeuszy oznaczała dużą popularność wśród całego społeczeństwa żydowskiego. Widząc, że zabijcie apostoła Jakuba im się spodobało kazał też uwięzić apostoła Piotra. Tej jednak zbiegł z więzienia, a Herod Agryppa zgodnie ze zwyczajem ukarał strażników jak czytamy w Dziejach 12:19.

Agryppa odegrał jednak też ważną rolę w historii Rzymu. Gdy w 41 roku został zabity cesarz Kaligula, pretorianie porwali Klaudiusza i obwołali go cesarzem. Herod Agryppa przebywał wtedy właśnie w Rzymie. Mogło dojść do wojny domowej. Jednak Agryppa prowadził rozmowy między senatem, a Klaudiuszem. Na pewno pomogło mu to, że w młodości kształcił się razem z tym przyszłym cesarzem.

Opis śmierci Heroda Agryppy jest bardzo podobnie opisany zarówno w Biblii jak i u Józefa Flawiusza. Gdy przebywał w Cezarei rozstrzygał spór z Tyrem i Sydonem. Podczas przemawiania umarł. W Dziejach Apostolskich 12:23 czytamy, że “potem stoczony przez robactwo, wyzionął ducha”. Podobny opis jest u Józefa Flawiusza w “Dawnych dziejach Izraela”. Trudno dziś odpowiedzieć co to było, ale wygląda to na jakieś pasożyty. Istnieją podobne historie o innych członkach rodziny Heroda, w tym o samym Herodzie Wielkim. Jednak tylko opis dotyczący Heroda Agryppy jest powtórzony w kilku miejscach i w związku z tym dość pewny.

W ten sposób omówiliśmy wnuki Heroda Wielkiego. Oczywiście miał on mnóstwo żon, a więc i mnóstwo wnuków, ale nas interesują te wnuki, które pojawiają się w Biblii. A tymi wnukami jest Herodiada, córka, córka Arystobula, syna Heroda Wielkiego i jego ukochanej żony Marianne. Herodiada, przypomnę, to ta, która doprowadziła do śmierci Jana Chrzciciela. Bratem Herodiady był Herod Agryppa. Początkowo rządził mąż Herodiady czyli Herod Antypas, ale potem odebrał mu władzę brat Herodiady czyli właśnie Herod Agryppa. Można więc powiedzieć, że walka o władzę w ziemi obiecanej rozegrała się pomiędzy rodzeństwem - wnukami Heroda Wielkiego. Walczyła siostra z bratem. Herod Agryppa pokonał swoją siostrę Herodiadę.

"Rzekł więc: Pewien człowiek szlachetnego rodu udał się do dalekiego kraju, aby objąć królowanie i wrócić" (Łukasza 19:12)
http://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/Ewangelia-Lukasza/19/12

A w owym czasie targnął się król Herod na niektórych członków zboru i począł ich gnębić" (Dz 12:1)
http://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/Dzieje-Apostolskie/12/1

Herod zaś kazał go szukać, a gdy go nie znalazł, kazał przesłuchać stróżów i wyprowadzić na stracenie. Potem odszedł z Judei do Cezarei i tam przebywał.
http://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/Dzieje-Apostolskie/12/19

W tej samej chwili poraził go anioł Pański za to, że nie oddał chwały Bogu; potem stoczony przez robactwo, wyzionął ducha.
http://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/Dzieje-Apostolskie/12/23