İnsanlığa inancımızı, arkadaşlığı… bir yurttaşlık bağı olarak tekrar düşünebilir miyiz? Öfkemiz işe yarıyor mu? Çevremizdekilerle “bağlantıda mı yoksa ilişkide miyiz? Ne paylaşıyoruz bağlantıda olduklarımızla? Alçakgönüllü olmak ne demek düşünüyor muyuz ya da alçakgönüllü olduğumuz bir halimizi bir anımızı anımsayan var mı? İnsan kalabilmenin tanımını yapabilir miyiz? Çok mu zor…

Ece Temelkuran’ın yeni kitabı Hep Beraber; Kalpsiz Bir Dünyaya İnat’la yeni güzel şeyler söylemek lazım diyerek böyle zor sorular soruyor. Kitapta dikkatimi çeken bir iki saptamayla buluşturayım sizleri hemen; dikkat ile öfkeyi eşleştiriyor ya da gurur mu onur mu ikilemiyle buluşturuyor… yalnızlık mı, arkadaşlık mı diye soruyor… kaçmak mı korkuya sarılmak mı yanıtını aramamızı istediği soru kümesi içinde yer alıyor. Korkmaktan korkma saptamasını da ayrıca düşünmenizi öneriyorum...